摘要：مقدمه: پژوهش حاضر به مطالعه تطبیقی برنامه آموزشی دوره دکترای عمومی در ایران با برنامه آموزشی دوره پزشکی عمومی برخی از کشورهای منتخب از تمام قاره‌های جهان پرداخته است. هدف از این پژوهش مقایسه ساختار کلی و طول دوره، رسالت و اهداف برنامه آموزشی، محتواهای آموزشی دوره، تعداد مقاطع و نوع آنها، نقش و جایگاه دانش‌آموختگان، و بالاخره میزان ملحوظ کردن و پیاده‌سازی استراتژی‌های ارتقای کیفیت آموزشی پزشکی در برنامه‌های آموزشی مزبور است. روش‌ها: در پژوهشی توصیفی- مقایسه‌ای، اجزا و پارامترهای مهم برنامه آموزشی دوره دکترای عمومی پزشکی برخی دانشکده‌های پزشکی معتبر و نوآور از قاره‌های مختلف جهان که به صورت هدف‌مند انتخاب شده‌اند مورد بررسی قرار گرفت. سپس حیطه‌های مورد ارزیابی با برنامه آموزشی دوره پزشکی عمومی ایران مقایسه شد. کل مطالعه در دو مرحله انجام شد که مرحله اول آن شامل مطالعه برای یافتن دانشکده‌های پزشکی معتبر و پیشگام در امر آموزش پزشکی از کل قاره‌های جهان بوده و مرحله بعدی شناسایی و بررسی اجزای مختلف برنامه آموزشی دوره دکترای عمومی پزشکی در آنها بر اساس شاخص‌های لودویگسان، و مقایسه آن با برنامه آموزشی مزبور در ایران را شامل می‌شود. نتایج: در بین دانشکده‌های پزشکی مورد مطالعه از لحاظ در نظر گرفتن شاخص‌های موجود در یک برنامه آموزشی مؤثر و کارآمد (شاخص‌های لودویگسان) به ترتیب دانشکده‌های پزشکی مورد مطالعه از قاره‌های استرالیا، آمریکا، اروپا، آسیا، و آفریقا بیشترین میزان از شاخص‌های مذکور را در برنامه آموزشی خود لحاظ نموده‌اند. مطالعه حاضر نشان‌دهنده نارسایی برنامه پزشکی عمومی ایران در لحاظ کردن شاخص‌های مورد نظر برنامه آموزشی کارآمد است که لزوم بازنگری و اصلاح برنامه آموزش پزشکی عمومی کشور را نشان میدهد. نتیجه‌گیری: شکاف بزرگی بین برنامه آموزش پزشکی ایران و دانشگاه‌های مورد مطالعه از نظر لحاظ کردن و پیاده‌سازی شاخص‌های آموزش اثربخش وجود دارد که لزوم بازنگری و اصلاح برنامه آموزش فعلی را بیش از پیش آشکار می‌سازد.
其他摘要：Introduction: The present research compares curricula for undergraduate medical education(UME) in Iran and in selected medical schools in terms of general structure, program length, mission and objectives, content, number and type of study stages, and finally, the extent of implementing quality improvement strategies. Methods: This is a descriptive-comparative study on the important components of UME curricula in Iran and some renowned or innovative medical schools, selected purposefully from all continents. The study had two stages: first, finding medical schools offering high standard education from all continents second, identifying and studying the different aspects of curricula in those schools as well as Iranian medical schools’ curriculum, based on Ludvigsson’s indicators. Results: The results show that considering available standards in an effective educational curriculum (Ludvigsson’s indicators), medical schools of Australia, North America, Europe, Asia and Africa rank from the highest to lowest. The study reflects that UME curriculum in Iran does not fulfill the necessary standards. Conclusion: There is a great gap between the quality of UME curriculum of Iran and that of other universities in terms of implementing effective educational standards, which suggests that UME program in Iran needs to be revisited and revised.
关键词：برنامه آموزش; پزشکی عمومی; آموزش تطبیقی; شاخص‌های لودویگسان
