摘要:مقدمه: اگرچه بخش عمده ارزشیابی دانشجویان علوم پزشکی، ارزشیابی بالینی است، اما یافتن روش مناسب که مورد رضایت دانشجویان باشد همیشه چالش برانگیز بوده است. با توجه به اجرای روش دفترچه ثبت مهارتهای بالینی در ارزشیابی بالینی دانشجویان مامایی دانشکده پرستاری و مامایی مشهد در سالهای اخیر، مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان رضایت دانشجویان انجام شد. روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، دانشجویان مامایی واجد شرایط دانشکده پرستاری و مامایی مشهد (34 نفر) شرکت داشتند. ابزار مطالعه، پرسشنامه روا و پایا پژوهشگرساخته «سنجش رضایتمندی» مشتمل بر 23 گویه و 9 حیطه و در قالب مقیاس لیکرت 5 نقطهای بود. رضایت واحدهای پژوهش از روش دفترچه ثبت مهارتهای بالینی پس از اتمام کارآموزی با پرسشنامه مذکور بررسی شد. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تی مستقل و رگرسیون خطی چندگانه و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین رضایتمندی دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارتهای بالینی»، 5/15±7/62 (از صد) بود. پایینترین نمره رضایتمندی مربوط به حیطه علاقهمندی به این روش (5/24±8/57) و بالاترین نمره مربوط به حیطه مطابقت آن با اهداف آموزشی (9/14±1/71) (از صد) بود. اکثر دانشجویان، موافق منصفانه بودن(9/55 درصد)، عینی بودن(7/64 درصد) و مطابقت آن با اهداف آموزشی(8/61 درصد) بودند و فقط 1/44 درصد به استفاده از این روش علاقهمند بودند. درمجموع، 3/38 درصد دانشجویان از روش «دفترچه ثبت مهارتهای کارورزی» راضی، و 5/26 درصد ناراضی بودند و بقیه در طیف بین این دو قرارداشتند. نتیجهگیری: اکثر دانشجویان از «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» رضایت داشتند، لیکن کمتر از نیمی از آنان به استفاده از آن علاقهمند بودند که شاید به علت توانایی ناکافی این روش در سنجش و ارتقای مهارتهای بالینی از دیدگاه دانشجویان باشد. شاید با اصلاح برخی جوانب «دفترچه ثبت مهارت های بالینی» و ترکیب آن با برخی روش های دیگر به منظور پوشاندن حیطههای مورد ضعف این روش از دیدگاه دانشجویان، بتوان در جهت افزایش رضایت آنان گام برداشت.
其他摘要:Introduction: Although the majority of student assessments in medical sciences relates to their clinical competencies, adopting an assessment method which fulfills students’ satisfaction has always been a great challenge. In recent years logbooks have been used in the clinical evaluation of midwifery students in Mashhad University of Medical Sciences. So, the present study determines students' satisfaction with this approach. Methods: This descriptive, cross-sectional study was conducted on all 34 eligible midwifery students in school of nursing and midwifery of Mashhad University of Medical Sciences. Data gathering tool was a researcher–constructed questionnaire with confirmed validity and reliability. The questionnaire included 23 items covering nine domains and used Likert scale. Data were analyzed through descriptive statistical indices as well as T test, correlation and multiple regression analysis. Results: The mean score for students' satisfaction with logbook was 62.7 ±15.5 (of 100). The lowest satisfaction score was related to the domain of "interest in logbook method" (57.8 ±24.5) and the highest one was "conformity to educational goals" (71.1 ±14.9) (of 100). Most of the students agreed that logbook is fair (55.9%), objective (64.7%) and in conformity with educational goals (61.8%). However, only 44.1% of them were interested in using this method. Overall, 38.3% of the students were satisfied with logbook and 26.5% were dissatisfied and the rest were in between. Conclusion: Most of the students were satisfied with logbook, but less than half of them were interested in utilizing it. This could be due to insufficient ability of logbook in assessment and promoting of clinical skills from the students' view point. Thus, we may improve the students' satisfaction level by revising logbook and combining it with some other methods of clinical evaluation in order to cover its weak aspects according to students' views.