摘要：چکیده مقدمه: آموزش بالینی با درگیر کردن بیماران در فرایند‌های یاددهی و یادگیری دانشجویان فراهم می‌شود. حق بیمار برای تصمیم‌گیری در ارتباط با مشارکت یا عدم مشارکت در این فرایند از حقوق قانونی و اخلاقی بیمار است. این مطالعه با هدف بررسی نگرش دانشجویان پزشکی در زمینه رضایت بیمار برای استفاده آموزشی انجام پذیرفت. روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی که در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1390 با استفاده از ابزار محقق‌ساخته که حاوی 12 سؤال با مقیاس رتبه‌بندی لیکرت پنج گزینه‌ای بود، انجام پذیرفت. جامعه هدف کلیه کارآموزان و کارورزان بیمارستان الزهرا(س) بود که 91 نفر در این مطالعه شرکت کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت. نتایج: از 91 نفر مشارکت‌کننده 56% زن و 44% مرد، 64% کارآموز و 36% کارورز بودند. بین میانگین کلی نگرش در دو گروه انترن و دانشجو تفاوت معنادار وجود داشت به گونه‌ای که نگرش در کارآموزان نیمه مطلوب و در کارورزان مطلوب بود (9/80%) (05/0 p ) دانشجویان موافق بودند که بیمار نباید قبل از معاینه از سطح توانایی دانشجویان اطلاع داشته باشد. نتیجه‌گیری: علی‌رغم نگرش مثبت‌تر کارورزان نسبت به کارآموزان، نیاز است دانشکده پزشکی و اساتید با تهیه راهنماهایی در این زمینه و تأکید بررضایت آگاهانه در بهبود بیشتر سطح آگاهی و نگرش دانشجویان اقدام نمایند. واژه‌های کلیدی: آموزش بالینی، دانشجویان پزشکی، رضایت بیمار، کارآموزان، کارورزان
其他摘要：Introduction: Clinical education will be possible with involving patients in teaching-learning process. One of the patient’s legal and moral rights is patient's right to decide to participate in this process or not. This study aimed to examine medical students’ attitude toward patient's consent to participate in clinical training. Methods: This is a descriptive cross-sectional study conducted at Isfahan University of medical science in 2011. Ninety students who were passing clinical courses in Al-Zahra hospital took part in study. Data collection was done using a researcher-made 12-item questionnaire. Data analysis was done through descriptive and inferential statistics. Results: 55% were female and 45% were male, 58% were apprentices and 34% were interns. There was significant difference between mean attitude of apprentices and interns. Interns’ attitude was good but it was moderate for apprentices (p <0/05). Most students (81/3%) believed that patients should not be informed about students' ability level before examination. Conclusion: Despite a more positive interns’ attitude than apprentices, it is necessary for medical school and faculty members to prepare leaflets in this matter and emphasize on informed consent to improve students’ knowledge and attitudes.
