摘要:مقدمه br> تحصیل در دوره پزشکی میتواند با تنشهای متعددی همراه باشد که از جمله آنها برخورد با محیط آموزشی ناآشنای بالینی است. تماس زودرس با محیط بالینی به عنوان یکی از راهکارهای کاهش تنش حرفهای، جهتدهی به نگرش دانشجویان و ایجاد انگیزش مطرح شده است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر یک دوره کوتاه مدت آشنایی با محیط بالینی بر نگرش به حرفه و آموزش پزشکی دانشجویان پزشکی انجام گرفته است.روشها br> در یک مطالعه مداخلهای در قالب طرح پیشآزمون – پسآزمون، 45 دانشجوی پزشکی سالهای اول و دوم در یک برنامه آموزشی خاص و تحت نظر یک راهنما، در محیط بیمارستانی در قالب گردش در بخش، اطاق عمل، اورژانس و درمانگاه شرکت نموده و یک شب کشیک را هم به عنوان ناظر در بیمارستان و اورژانس گذراندند. نگرشهای افراد از طریق پرسشنامه اندازهگیری شد. br>نتایج br> نمره نگرش نسبت به آموزش پزشکی پس از اجرای برنامه به میزان 31 درصد افزایش ولی نمره نگرش نسبت به حرفه و شغل پزشکی در پایان دوره به میزان 12 درصد کاهش پیدا کرد. تغییر مثبت نمره نگرش نسبت به آموزش پزشکی و نیز کاهش نمره نگرش نسبت به حرفه پزشکی در گروه زنان بیشتر از مردان بود. 86 درصد از گروه مورد بررسی خواستار اجرای این دوره برای همه دانشجویان شدند و 96 درصد اذعان داشتند که این دوره عامل درس خواندن بیشتر آنها در آینده شده است و به همین نسبت معتقد بودند این دوره باعث شد از تحصیل در رشته پزشکی بیشتر لذت ببرند و همه شرکتکنندگان مایل بودند در آینده داوطلبانه به بیمارستان بیایند. 65 درصد افراد بعد از دوره معتقد بودند حرفه پزشکی در عمل سختتر از آن چیزی بود که فکر میکردند و 35 درصد با این نظر موافق بودند که بیمار کاملا از آنچه قبلاً تصور میکردند متفاوت بود. br>بحث br> اجرای این دوره تأثیر تماس زودرس با محیط بالینی را به عنوان محل درمان و محل آموزش به خوبی نشان داد. گرچه حجم نمونه مداخله انجام شده و شرایط آن امکان تعمیم همه جانبه را فراهم نمیآورد ولی به نظر میرسد اجرای این دوره به عنوان عامل انگیزش و جهتدهی به فراگیری دانشجو در طول دوره تحصیل و ایجاد آگاهی از فرایند حرفه، تاثیرات مثبتی را به جای گذاشته است.
其他摘要:Introduction. Encountering clinical environments as an inseparable part of studying medicine could bring about tension and anxiety for medical students. Early clinical exposure has been suggested in order to decrease these stresses and to motivate students for a better attitude and awareness. This study was performed to determine the effect of a short-term period of exposing to clinical environment on medical students' attitude toward medical education and their future career. Methods. In an interventional study performed as pre-test/post-test, 45 first and second year medical students were encountered clinical environments in rounds, operating rooms, emergency wards and out patient clinics, under the supervision of a mentor. They experienced one night in emergency ward. Students’ attitude was assessed by a questionnaire using Likert scale. Results. The score of attitude towards the effectiveness of medical education elevated (31%) at the end. While the score of attitude towards medical profession was 12% less than the first day. More positive change in attitude towards medical education was seen in women but this difference was not seen in attitude towards medical profession. 86% agreed or strongly agreed with necessity of this program for first year medical students96% thought that this course had motivated them to study more at school and the same rate said that this course made learning medicine more attractive and enjoyable. All of the students wanted to come to the hospital in the future, voluntarily. 65% mentioned that medical profession was more difficult than what they had thought. 35% agreed or strongly agreed that patients appeared different from what they had imagined before. Conclusion. This study clearly showed the effect of early exposure to clinical environment as a place for both education and patient care. Although the sample size and conditions of the study do not allow us to generalize the results to medical students’ population, the intervention influenced a positive change in medical students’ motivation for learning during their study years. It made them more aware of their future career.
关键词:محیط بالینی; مداخله; نگرش; دانشجوی پزشکی; آموزش پزشکی; برخورد زودرس
其他关键词:Early exposure; Clinical Environment; Intervention; Attitude; Medical Students; Medical Education