摘要：مقدمه: حل مسأله یک مهارت اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران، به دلیل موقعیت شغلی و کار در شرایط و محیط پیچیده درمان باید مهارت کافی جهت حل مسأله را داشته باشند تا بتوانند مشکلات را سریع و کامل برطرف نمایند. با توجه به اهمیت این موضوع، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت حل مسأله بر هوشبهر هیجانی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم شیراز در سال 1387 بوده است. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی تعداد 43 نفر از دانشجویان سال چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری شیراز انجام شده است. در ابتدا از دانشجویان درخواست شد تا پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و آزمون استاندارد بار- اون را جهت سنجش میزان هوشبهر هیجانی، تکمیل نمایند. سپس به طور تصادفی، داوطلبان، به دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (23 نفر) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی به مدت 6 جلسه، تحت آموزش مهارت حل مسأله، بر اساس پروتکل حل مسأله دزوریلا و گلد فراید، قرار گرفتند. هوش هیجانی دانشجویان در دو گروه، قبل، بلافاصله و 2 ماه پس از مداخله، تعیین و مقایسه گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی، ویلکاکسون، آزمون مبتنی بر تکرار فریدمن و ضریب همبستگی اسپیرمن، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: استاندارد‌سازی نمرات هوش هیجانی نشان داد میانگین نمرات هوش هیجانی دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله (82/9±87/105) و 2 ماه پس از مداخله (56/9±44/109)، نسبت به قبل از مداخله (93/10±22/101) تفاوت آماری معناداری دارد (01/0p<). میانگین نمرات مهارت حل مسأله دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله (75/77±31/8) و 2 ماه پس از مداخله (78.75±8.00) نیز، نسبت به قبل از مداخله (35/71±95/11) تفاوت آماری معناداری نشان داد (01/0p<)، در حالی که در گروه شاهد این تفاوت‌ها معنادار نبود. قبل از مداخله تنها20 درصد دانشجویان هوش هیجانی بالا داشته‌اند، در حالی که 2 ماه پس از مداخله این میزان به 40 درصد هوش هیجانی بالا و 10 درصد هوش هیجانی بسیار بالا افزایش داشته است. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت حل مسأله موجب ارتقای هوش هیجانی دانشجویان گروه تجربی نسبت به گروه شاهد گردیده است و این تأثیر نه تنها بلافاصله پس از مداخله بلکه پس از گذشت 2 ماه، نیز پایدار مانده است. لذا وارد نمودن آموزش مهارت حل مسأله در حیطه‌های مختلف پرستاری اعم از آموزش، پژوهش، مدیریت و بالین توصیه می‌شود.
其他摘要：Introduction: Problem solving is an important skill for living in nowadays world. Due to their professional responsibility and occupation in a complicated therapeutic environment, nurses should be skillful enough for problem solving in order to handle them. Therefore, this study was performed to determine the effect of problem solving course on nursing students' emotional intelligence of Shiraz University of Medical Sciences in year 2008. Methods: This quasi-experimental study was performed on 43 senior nursing students of Shiraz University of Medical Sciences. Primarily students were asked to complete questionnaires of demographic data and “BarOn" standard test for emotional intelligence evaluation. Then, the participants were randomly divided into two groups of experimental (N=20) and control (N=23). Then, 6 sessions of problem solving course based on D'zurilla and Goldfride social problem solving protocol, was performed for students of experimental group. Data was analyzed through statistical tests of Mann Whitney, Wilcoxon, Friedman’s test, and Pearson correlation Coefficient. Results: Standardization of emotional intelligence scores among students of experiment group showed a statistically significant difference for these scores achieved immediately (105.87±9.82) and 2 months after intervention (109.44±9.56) compared to the one before intervention (101.22±10.93) (p<0.01). The mean score of problem solving skill among students of experiment group showed also a statistically significant difference comparing the scores achieved immediately after intervention (8.31±77.75) and 2 months after that (8.00±78.75) to that of before intervention (11.95±71.35) (p<0.01). This is while control group showed no statistically significant difference considering these variables. Only 20 percent of students enjoyed a high emotional intelligence before intervention, while this increased to 40 percent of high intelligence and 10 percent of very high emotional intelligence 2 months after intervention. Conclusion: Problem solving skills lead to promotion of emotional intelligence among students of experiment group compared to control group. This result was stable not only immediately after intervention but also after two months. Therefore problem solving education in various nursing domains such as education, research, management and clinic, is recommended.
关键词：مهارت حل مسأله; هوش هیجانی; دانشجویان پرستاری; آموزش
