摘要：مقدمه: اعضای هیأت‌علمی به عنوان پراهمیت‌ترین عناصر نظام آموزش عالی بوده و جذب و نگهداشت اعضای هیأت‌علمی از عوامل مهم در موفقیت دانشگاه‌ها محسوب می‌شود. از لحاظ نظری، سرمایه اجتماعی یکی از عواملی است که می‌تواند بر نگهداشت اعضای هیأت‌علمی تأثیرگذار باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی و نگهداشت اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1390 انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی مقطعی است که در سال 1390 انجام گرفته است. محیط این پژوهش دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. نمونه‌ای به حجم 150 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها از طریق دو پرسشنامه بود که در مطالعات قبلی استفاده شده بود و روایی و پایایی آن‌ها نیز مجددا در این مطالعه بررسی و تأیید شد. پرسشنامه‌ها توسط اعضای هیأت‌علمی تکمیل شد و داده‌ها با استفاده از مدل رگرسیون و روش تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره کل سرمایه اجتماعی در بین اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان 96/0±16/3 و میزان نگهداشت آنان 61/0±13/3 بود. بین سرمایه اجتماعی سازمانی و نگهداشت اعضای هیأت‌علمی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان، رابطه‌ای مستقیم و مثبت و دوطرفه مشاهده گردید (65/0=r). نتیجه‌گیری: بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و نگهداشت همبستگی مثبتی وجود دارد؛ بنابراین سرمایه اجتماعی یکی از عواملی است که افزایش آن با بهبود نگهداشت اعضای هیأت‌علمی همراه است؛ لذا مدیران دانشگاه‌ها می‌توانند با تکیه بر عوامل مؤثر بر بهبود سرمایه اجتماعی سعی در افزایش نگهداشت کنند، البته در کنار این عوامل نباید از سایر عوامل مؤثر غفلت کنند.
其他摘要：Introduction: Faculty members are considered the most important elements of higher educational systems so their recruitment and retention is one of the success factors for universities. Theoretically, social capital is one of the factors that may affect on faculty retention. This study was aimed to study the relation between organizational social capital and retention of faculty members in Kerman University of Medical Sciences during year 2011. Methods: This was a cross- sectional and descriptive-analytical study. It was conducted in all colleges of Kerman University of Medical Sciences. A sample of 150 faculty members was selected via multistage sampling. They completed two valid and reliable questionnaires already developed by others. Data were analysed by regression models and path analysis. Results: In this study, the mean of social capital and retention among the faculty members of Kerman University of Medical Sciences were 3.16±.96 and 3.13±.61 respectively (out of 5). The results showed that there is a direct and positive bilateral (r=0.65) correlation between social capital and retention of faculty members in Kerman University Medical Sciences. Conclusion: There are positive and significant relashionship between social capital and retention of fculty members in other words, the increse of social capital among faculty members will accompany an increase in the probability of their retention. Social capital is one of the factors that may strongly affect faculty retention, so managers can rely on the factors affecting the improvement of social capital to increase their retention, but other factors should not be neglected at all.
关键词：سرمایه اجتماعی; نگهداشت; اعضای هیأت‌علمی; مدل تحلیل مسیر; دانشگاه علوم پزشکی کرمان
其他关键词：Social capital; Retention; Faculty members; Path analysis model; Kerman University of Medical Sciences
