标题：تحقق اهداف آموزشی گروه ترمیمی از دیدگاه فارغ‌التحصیلان دوره عمومی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان(88-1383)
其他标题：Educational Objectives Achieved by Department of Operative Dentistry: Viewpoints of General Dentists Graduated from Hamedan Dental School (2004-2009)
摘要：مقدمه: ارتباط مؤثر پزشک با بیمار نقش به سزایی در اتخاذ تدابیر درمانی اثربخش، کاهش استرس و جلب رضایت‌مندی بیماران دارد. شواهد حاکی از آن است که بسیاری از پزشکان به طور مؤثری با بیمار ارتباط برقرار نمی‌کنند. از این رو پژوهش حاضر با هدف طراحی، اجرا و ارزیابی تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی کارورزان پزشکی با بیماران براساس الگوی سازمان بهداشت جهانی در دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1389 انجام شد. روش‌ها: این پژوهش مداخله‌ای در سال 1389روی تمامی کارورزان پزشکی (74 کارورز) در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گردید. مهارت ارتباطی کارورزان پزشکی با بیماران بر اساس چک لیست و به روش مشاهده مستقیم، مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس مرحله آموزش برنامه طراحی شده به روش ایفای نقش برای کارورزان در دو نوبت ارائه گردید و مجدداً مهارت آنان بررسی شد. چک‌لیست ارزیابی بر اساس الگوی مهارت‌های ارتباطی پایه پزشک با بیمار که توسط سازمان بهداشت جهانی ارائه شده بود، طراحی گردید. داده‌ها از طریق آزمون‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون تیمورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در این پژوهش میانگین کل نمره مهارت‌های ارتباطی کارورزان قبل از آموزش برابر 47/0±53/2 و پس از آموزش برابر با 34/0±25/3 (بر مبنای 4) بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بین آنها وجود داشت (3/10, t= 00/0p=). میانگین نمره مهارت ارتباط بین فردی کارورزان پزشکی با بیماران، قبل از آموزش 47/0±62/2 و بعد از آموزش 37/0±29/3 ،مهارت جمع‌آوری اطلاعات از بیماران قبل و بعد از آموزش به ترتیب 47/0±74/2 و3/0±24/3، مهارت ارائه اطلاعات به بیماران قبل و بعد از آموزش به ترتیب 39/0±42/2 و3/0±24/3، و مهارت آموزش به بیماران، قبل از آموزش52/0±33/2 و بعد از آموزش 38/0±15/3 ارزیابی شد که بیانگر اختلاف معنادار قبل و بعد از آموزش مهارت‌ها بود (00/0 p=t=). در این پژوهش ارتباط معناداری بین این چهار نوع مهارت ارتباطی کارورزان مورد ارزیابی با جنسیت آنان مشاهده نشد (00/0(p=). نتیجه‌گیری: میانگین نمره کل مهارت ارتباطی کارورزان پس از آموزش ارتقای قابل توجهی یافت. با توجه به نقش مهم مهارت‌های ارتباطی کارورزان با بیماران، بر لزوم تدوین برنامه آموزشی مهارت‌های ارتباطی پزشک با بیمار در کوریکولوم دانشجویان رشته پزشکی تأکید می‌شود و استفاده از تکنیک‌های اثربخش در ارتقای سطح آموزش این نوع مهارت‌ها ضروری شناخته می‌شود.
其他摘要：Introduction: The effective relationship of physicians with patients has a significant role in effective treatment, reduces stress and establishes satisfaction in the patient. It was shown that many doctors fail to communicate with patients effectively. The aim of present research was designing, implementing, and evaluating the effect of training on improving the communication skills with patients in medical interns of Arak University of Medical Sciences based on the WHO pattern . Methods: This interventional research was done on 74 interns of Arak University of Medical Sciences in 2010. Communication skills of the subjects were directly observed and documented through using a checklist prepared according to basic communication skills developed by WHO. Validity and reliability of the checklist were confirmed. Then through role –playing, the subjects learned how to communicate effectively with patients. After training, their communication skills were checked again.. The data were analyzed using descriptive statistics and t test. Results:. The average score on communication skills before training and after it were 2.53±.47 and 3.25± .34 respectively, which showed a significant difference (P=0.00, t=10.3). The average scores on interpersonal communication skills & skill of obtaining information from & giving information to patients before and after education were 2.62± 0.47& 3.29± 0.37,2.74±0.47 & 3.24±0.3, and 2.42±0.39 & 3.24± 0.3 respectively . The average score on presenting information before and after training were 2.24±0.39 and 3.24 ± 0.3 and on educating patients 2.33 ± 0.52 3.15 ± 0.38, which indicated a significant difference between the scores before and after training(, p = 0/00).There was no significant difference between the scores of males and females(, p = 0/00). Conclusion: Interns’ scores were improved by training, significantly. It is recommended the medical curriculum be revised and some theoretical and practical courses relevant to communication skills accompanied by applying effective methods in teaching communication skills be planned for.
关键词：ارزیابی; مهارت‌های ارتباطی; سازمان بهداشت جهانی; پزشک با بیمار; کارورزان پزشکی
其他关键词：Assessment; Communication Skills; WHO; Doctor & Patient; Interns.
