摘要：مقدمه: از آنجایی که تاکنون مطالعات معدودی به مقایسه یادگیری الکترونیکی با استفاده از روش‌های علمی طراحی آموزشی و طراحی انگیزشی پرداخته‌اند، مطالعه حاضر در سال 1390 با هدف مقایسه میزان یادگیری و انگیزش پزشکان آموزش مداوم جامعه پزشکی تحت آموزش با این دو رویکرد در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی،60 پزشک عمومی و دستیار به روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه 30 نفری تحت آموزش با دوره آموزشی مبتنی بر دو رویکرد بررسی شدند. محتوای یادگیری الکترونیکی در گروه شاهد توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و محتوای یادگیری الکترونیکی و در گروه تجربی توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و انگیزشی با استفاده از نرم‌افزار ماکرومدیا فلش طراحی شد. در این تحقیق از سه پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی (با 8 گویه)، سنجش میزان یادگیری (با 20 سؤال) و سنجش میزان انگیزش (با 48 گویه) استفاده گردید. داده‌ها توسط پیش‌آزمون، و پس‌آزمون با سؤالات یکسان و پرسشنامه سنجش انگیزش جمع‌آوری شد. آزمون‌های آماری متناسب با نوع متغیر شامل آزمون‌های لوین، t مستقل و زوجی و آزمون مجذور کای تحلیل گردید. نتایج: نمره پیش‌آزمون پزشکان شرکت‌کننده در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (گروه شاهد 19/1±37/11 و گروه تجربی 69/0±73/11). نمره پس‌آزمون یادگیری (گروه شاهد 38/1±63/15 و گروه تجربی94/0±53/17) در دو گروه متفاوت بود(001/0p=). همچنین نمره انگیزش پزشکان در گروه شاهد 45/5±83/143 با گروه تجربی41/22±63/160 متفاوت بود (05/0>P). نتیجه‌گیری: نظر به تفاوت تاثیر دو روش آموزشی در میزان یادگیری و انگیزش پزشکان، استفاده از تلفیق دو الگوی طراحی آموزشی و انگیزشی برای برنامه‌های آتی آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی، پیشنهاد می‌شود
其他摘要：Introduction: There are few studies that compare electronic learning in continuing medical education using instructional material developed based on scientific principles of instructional and motivational designs. Therefore, this study was performed in Kermanshah University of Medical Science in 2011 in order to compare physicians’ learning and motivation in these two instructional approaches. Methods: In this quasi-experimental study 60 general physicians and medical residents were selected by convenience sampling method. E-learning content development in control group (n=30) was based on instructional design models and in the experimental group (n=30) was based on the integration of instructional design and motivational design models by Macromedia Flash software. In this study, three questionnaires of demographic information (with 8 items), learning outcomes (with 20 questions) and motivation level (with 48 items) were used. The data were collected by pretest and posttest both containing similar questions and the physician’ motivation questionnaire. Statistical analysis was performed by Levene’s test, independent and paired sample T tests and chi square test. Results: Based on the findings, there was no significant difference between pretest scores of the two groups (11.37±1.19 vs. 11.73±0.69) but there was a significant difference between posttest learning scores (15.63±1.38 vs. 17.53±0.94) and motivation of physicians (143.83±5.45 vs. 160.63±22.41) in both groups (p<.05). Conclusion: The physicians’ learning and motivation were different in these two instructional methods therefore, it is recommended that instructional and motivational design be used in future electronic continuing medical education programs
关键词：الگوهای طراحی آموزشی; الگوهای طراحی انگیزشی; یادگیری; انگیزش; آموزش مداوم جامعه پزشکی
