摘要：مقدمه: ارتباط مؤثر بین استاد و دانشجو در افزایش اثر بخشی فرایند آموزش و یادگیری نقش اساسی دارد. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل مؤثر در بر قراری ارتباط بین دانشجویان و اساتید از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند شرکت کردند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته براساس بررسی متون و مشورت با چند نفر از افراد خبره، در سه حیطه فردی، حرفه‌ای و علمی تدوین گردید و پس از تأیید اعتبار محتوایی و پایایی، با مراجعه حضوری، به دانشجویان تحویل داده شد و پس از تکمیل جمع‌آوری گردید. 323 پرسشنامه با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های تحلیلی آزمون t مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمرات مربوط به سه حیطه فردی، حرفه‌ای و علمی استاد به ترتیب 52/0±35/4، 56/0±27/4 و11/1±05/4 (از حداکثر 5 نمره) بود. در مجموع عوامل احترام به دانشجویان، تسلط بر مطالب علمی، به روز بودن استاد، رعایت عدالت در برخورد با دانشجویان، و مسؤولیت پذیری بیشترین تأثیر؛ و سن، جنس، سابقه فعالیت‌های پژوهشی استاد و استفاده به موقع از ابزارهای تشویقی کمترین تأثیر را در روابط بین استاد و دانشجو داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که شخصیت و جنبه‌های اخلاقی استاد، در کنار دانسته‌های علمی و نحوه تدریس وی، می‌تواند در بهبود روابط بین استاد و دانشجو و در نتیجه افزایش و بهبود فرایند یاددهی و یادگیری مؤثر باشد.
其他摘要：Introduction: Effective communication between teachers and students plays a significant role in the efficacy of teaching-learning process. This study aimed to identify the influencing factors in teacher-student communication from the viewpoints of students of Birjand University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional descriptive study was performed on students of Birjand University of Medical Sciences (BUMS). Relying on literature review and consult with experts, a researcher-made questionnaire was developed including three domains of teachers’ personal, professional, and scientific characteristics. After confirming content validity and reliability, questionnaires were delivered in person and then collected after completion. Data derived from 323 questionnaires was analyzed through descriptive statistics and using independent T and ANOVA. Results: Mean scores of three areas of personal, professional, and scientific characteristics of professors were respectively 4.35±.52, 4.27±.56 and 4.05±1.11 (out of 5). According to the students, being respectful to students, mastery on academic subjects, being up-to-date, equality in dealing with students, and accountability were regarded as the most effective factors in communication between teachers and students. This is while professor’s gender, age, history of research activities, and sensible use of encouraging tools were the least important factors in this relationship known by students. Conclusion: The results suggest that the character and ethical aspects of teachers as well as their scientific knowledge and teaching approach could enhance the relationship between teachers and students, thereby improve the teaching and learning process.
