摘要：مقدمه: تأکید بر یادگیری فعال در آموزش، موجب توسعه راه‌کارهای جدید آموزشی در تدریس دروس نظری و بالینی علوم پزشکی شده است. درگیر شدن فعال فراگیر در روند یاددهی–یادگیری منجر به ارتقای فرآیند یادگیری می‌شود. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تأثیر دو روش سخنرانی و پازل بر میزان یادگیری درس فوریت‌های پزشکی دانشجویان رشته هوشبری و بررسی دیدگاه آنها نسبت به این دو روش تدریس است. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، 60 نفر از دانشجویان رشته هوشبری که درس فوریت‌های پزشکی را در دانشکده پیراپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد اخذ نموده بودند، شرکت کردند. با نمونه‌گیری سرشماری، دانشجویان به طور غیر تصادفی به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. در یک گروه، آموزش به روش سخنرانی و در گروه دیگر به روش پازل صورت گرفت. در هر جلسه ابتدا یک پیش‌آزمون برگزار گردید. پس از تدریس، پس‌آزمون در مورد مباحث ارائه شده همان جلسه اجرا شد. در انتهای دوره، پرسشنامه‌های پژوهشگر ساخته‌ی روا و پایا، به منظور بررسی دیدگاه دانشجویان در خصوص شیوه تدریس هر گروه تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از شاخصهای فراوانی و میانگین، و آزمون‌های تی زوج، تی مستقل و کای دو، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین نمرات درس فوریت‌های پزشکی قبل از تدریس در گروه پازل 35/1±1/4 و در گروه سخنرانی 25/1±4/4 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت. میانگین نمرات گروه سخنرانی و پازل پس از تدریس به ترتیب برابر با 47/1±7 و 1/1±5/8 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری داشت. نظرسنجی از دانشجویان در مورد شیوه تدریس، بیانگر دیدگاه مثبت دانشجویان در مورد تأثیر روش تدریس پازل بر مشارکت دانشجویان در کلاس، ایجاد علاقه و انگیزه در مورد مبحث کلاس، ایجاد ارتباط مؤثر با همکلاسی و یادگیری عمیق بود. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مطلوب روش تدریس پازل بر میزان یادگیری و رضایت‌مندی دانشجویان، پیشنهاد می‌شود این روش به ویژه در تدریس دروس علوم پزشکی استفاده شود.
其他摘要：Introduction: Emphasis on active learning in training leads to the development of new educational strategies for teaching theoretical and clinical courses in medical sciences. Active involvement in the teaching-learning process improves learning. The purpose of the present study is to compare two methods of lecturing and puzzle in Medical Emergency Course, regarding students’ learning & viewpoints. Methods: In this quasi-experimental study with pre-and post-test design, 60 Anesthesiology students enrolled in medical emergency course in Paramedics College of Mashhad Islamic Azad University, participated. By census sampling, students were non-randomly assigned to two groups of 30. In one, participants were trained through lecturing and in the other through puzzle. Each session began with a pre-test, and after teaching, post-test was taken. At the end of the program, students’ viewpoints on the teaching method were surveyed using a researcher-made questionnaire. Data were analyzed by SPSS using statistical tests of paired t-test, independent t-test, and chi square. Results: Mean of student pre-test scores (out of 10) in the puzzle group was 4.1±1.35 & in the lecture group was 4.4±1.25, which were not significantly different. Mean of students’ post-test scores in the puzzle & lecture groups were 7±1.47 & 8.5±1.1 respectively, which were significantly different. In the puzzle group, learning improved more than the lecture group. Also the survey showed more satisfaction in the puzzle group, according to more student participation, motivating them about lesson topics, fostering effective peer relationships, and deep learning. Conclusion: Considering the favorable effects of the puzzle method on learning and satisfaction of students, it is suggested that this teaching method be applied for teaching courses of medical sciences.
