摘要:مقدمه رهبران پزشکی کشورهای مختلف، مایلند تا به برنامههای آموزش پزشکی و فرایند آن در پرورش شایستگیهای دانشآموختگان پزشکی توجه داشته باشند. بدین منظور، پژوهشی با هدف تعیین نقش دروس علوم پایه در پرورش انواع شایستگیهای دانشآموختگان پزشکی در دانشگاههای علوم پزشکی ایران انجام شد. روشها در یک پژوهش توصیفی، 165 نفر از اساتید دروس علوم پایه پزشکی، با روش نمونهگیری چند مرحلهای از بین 11 دانشگاه علوم پزشکی در ایران انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه بود که شایستگیهای نهگانه دانشآموختگان پزشکی را به صورت رتبهای 5 نقطهای خیلی زیاد تا اصلا بررسی مینمود. یافتهها توسط نرمافزار SPSS به صورت فراوانی پاسخها و میانگین فراوانی محاسبه شد. نتایج از نظر اساتید دانشگاههای علوم پزشکی ایران، دروس علوم پایه کمتر از 20 درصد توانسته هر یک از شایستگیهای«برقراری ارتباط موثر»، «مهارتهای بالینی اولیه»، «استفاده از علوم در هدایت تشحیص، اداره بیمار، درمان و پیشگیری»، «یادگیری مادامالعمر»، «خودآگاهی، مراقبت از خود و رشد شخصی»، «زمینههای جامعه و اجتماعی مراقبتهای بهداشتی»، «حل مشکل»، «استدلال و قضاوت اخلاقی» و «تشخیص نقش یک پزشک حرفهای» را در حد خیلی زیاد در دانشآموختگان پزشکی ایران ایجاد کند.نتیجهگیری. نقش دروس علوم پایه در ایجاد شایستگیهای نهگانه دانشآموختگان پزشکی «کم» ارزیابی شده است. بنابراین، پیشنهاد میشود در ارایه دروس علوم پایه از استراتژیهای خاص استفاده شود و برنامهها به صورت آموزش تلفیقی مد نظر قرار گیرد.
其他摘要:Introduction. Medical education leaders in different countries try to pay attention to the appropriateness of medical education programs and their role in the development of medical graduates' competencies. This study was performed to determine the role of basic science courses in promoting the medical graduate’s competencies in medical schools of Iran. Methods. In a descriptive study 165 basic science faculty members from 11 medical schools of Iran were randomly selected through multi-stage method. Data-gathering tool was a questionnaire which assessed the nine main competencies in medical graduates using 5 point ranking scale ranging from very much to never. The results were analyzed by SPSS software using frequency distribution and mean of the frequencies. Results. Based on faculty members' view points, role of basic science courses was assessed less than %20 in promoting the competencies such as: “effective communication’’, “basic clinical skills”, “using the science in guiding diagnosis, management, therapy and prevention”, “life long learning”, “self-awareness, self-care and personal development”, “social context and community health care”, “moral judgment and clinical reasoning”, “problem solving” and “professionalism and role cognitions” in medical graduates. Conclusion. The role of basic science courses for developing the nine competencies in medical graduates was assessed “low”. It is recommended that the use of specific strategies in teaching basic science courses and also, integration of basic sciences and clinical courses in medical curriculum be considered.
关键词:شایستگی; دانش آموختگان; دروس علوم پایه; پزشکی