摘要：مقدمه امروزه بحث درباره آموزش به بیمار و خانواده آنها در جهت تقبل مراقبت از خود مطرح می‌باشد و باید شرایطی فراهم نمود که بیماران بتوانند از خود مراقبت کنند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر یک برنامه مدون آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران دارای ضربان‌ساز دایم انجام شده است. روش‌ها در این مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی و دو مرحله‌ای، با روش نمونه‌گیری آسان و تداومی، 34 نفر از بیماران دارای ضربان‌ساز دایم در دو گروه 17 نفره قرار گرفتند. یک هفته پس از تعبیه ضربان‌ساز، با استفاده از پرسشنامه پایا و روا و انجام مصاحبه، کیفیت زندگی هر دو گروه مطالعه و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. سپس برنامه آموزش خودمراقبتی برای گروه مطالعه انجام شد و پس از گذشت دو ماه، مجدداً کیفیت زندگی هر دو گروه سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های مرکزی و آزمون‌های t زوج، t مستقل و مجذور کای و نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتایج اختلاف میانگین امتیاز کیفیت زندگی قبل و پس از مداخله در دو گروه، و همچنین میانگین امتیاز کیفیت زندگی آنها دو ماه بعد از آموزش، دارای تفاوت آماری معنی‌داری بود.نتیجه‌گیری. آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران دارای ضربان‌ساز دایم تاثیر داشته است که با نتایج پژوهش‌های دیگر همخوانی دارد. توصیه می‌شود در مراقبت پس از عمل در بیماران دارای ضربان‌ساز دائم، از برنامه‌های آموزشی ترکیبی استفاده شود.
其他摘要：Introduction. Today, the subject of patient education as well as education for their families is mainly about acceptance of self-care by patients. Therefore, proper conditions should be provided for patients to be able to take care of themselves. This study attempts to examine the effects of a self-care program on quality of life of patients having permanent pacemaker. Methods. A quasi-experimental study using two groups/two stages design was performed. Thirty four patients with pacemakers referred to Chamran Hospital Pacemaker Clinic in Isfahan, were selected through convenience sampling and divided to two 17 person groups. One week after installing the pacemaker, the quality of life of both experiment and control groups was studied by a valid and reliable questionnaire. Then, the self care program consisting of individual education, demonstration and practice, was held for the experimental group. After two months, the quality of life was checked again in both groups. The data was analyzed by descriptive statistics, independent and paired t-tests, and Chi square using SPSS software. Results. In both experimental and control groups, there was a significant difference between the qualify of life scores before and after intervention. However, two months after the intervention, the mean score of quality of life in experimental group was significantly more than control group. Conclusion. The self care program is effective in promoting the quality of life of the patients with permanent pacemaker. This is supported by other studies as well. It is suggested to include these educational programs in post-operative care plans of patients having permanent pacemaker.
关键词：خودمراقبتی; کیفیت زندگی; آموزش بیمار; ضربان ساز دایم
其他关键词：. Self-care; Quality of life; Patient education; Permanent pacemaker
