摘要：مقدمه: دانشجویان علوم پزشکی به عنوان اعضای اصلی کادر درمان در آینده، نیازمند کسب مهارت‌های ارتباطی به منظور برقراری ارتباط مؤثر و هدف‌مند با بیمار می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر تعیین سطح مهارت‌های ارتباط بین فردی دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشد. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی، تعداد 212 نفر از دانشجویان دانشکده پیراپزشکی با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه استاندارد آزمون مهارت‌های ارتباطی بین فردی (Interpersonal Communication Skills Test) بود که دارای 34 سؤال پنج گزینه‌ای با دامنه نمره 34 تا170 می‌باشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری t و ANOVA صورت گرفت. نتایج: در مجموع 170 پرسشنامه تکمیل و تحلیل شد. 6/67% نمونه‌ها دانشجوی دختر بودند. میانگین نمره سطح مهارت‌های ارتباطی دانشجویان مورد مطالعه 91/9 82/99 بود که ارتباط معناداری با سال تحصیلی دانشجویان داشت (009/0=p، 980/3F=). میانگین نمره دانشجویان پسر و دختر به ترتیب 16/944/100 و 28/1053/99 بود که آزمون t اختلاف معناداری را بین آنها نشان نداد (58/0=P). نتیجه‌گیری: سال‌های سپری شده تحصیلی از عوامل مهم مؤثر بر سطح مهارت‌های ارتباطی بین فردی دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشد. به نظر می‌رسد که تجربه‌ی آموزشی دانشجویان، عملکرد آنان را در برقراری ارتباط بهبود می‌دهد.
其他摘要：Introduction: As the future members of treatment team, students of medical sciences need to acquire communication skills in order to shape an effective and determined relationship with patients. The aim of this study is to assess the level of interpersonal communication skills among students of Allied Medical School of Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this analytical descriptive cross-sectional study, 212 students of school of allied health sciences were selected through randomized sampling method. Data gathering tool was a standardized questionnaire named Interpersonal Communication Skills Standards Test containing 34 items having 5 points scale and its score ranged 34 -170. Data was analyzed by statistical tests of t and ANOVA. Results: 170 questionnaires completed. 67.6% of participants were female. Mean score of students’ communication skills level was 99.829.91 which showed a significant relationship with years of study (P=0.009, F=3.980). The mean score for male and female students were 100.449.16 and 99.5310.28 respectively t test showed no significant differences between these mean scores (P= 0.58). Conclusion: Duration of education is an important factor on the level of interpersonal communication skills in students of Allied Health Sciences in Tehran University of Medical Sciences. It seems that educational experience of students improves their communication performance
关键词：مهارت‌های ارتباطی بین فردی; دانشجویان; دانشگاه علوم پزشکی تهران
其他关键词：Interpersonal Communication Skills; Students; Tehran University of Medical Sciences.
