摘要：مقدمه: آموزش مداوم پرستاران به دلیل رشد بی سابقه دانش حرفه‌ای، تغییرات سریع در سیستم بهداشت و درمان و الزام آنان به حفظ صلاحیت حرفه‌ای خود ضروری است؛ و راهبردهای مورد استفاده در فرآیند اموزش مداوم نقش مهمی در دستیابی به اهداف آموزش مداوم پرستاران دارد. این پژوهش با هدف بررسی تجارب پرستاران برای تبیین راهبردهای مورد استفاده در اجرای آموزش مداوم پرستاری در ایران انجام شد. روش‌ها: این مطالعه با رویکرد کیفی درسال 1390 انجام شد. 28 نفر از پرستاران شامل: سوپروایزرهای آموزشی، مدیران پرستاری و پرستاران با روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف در این مطالعه مشارکت داده شدند. جمع‌آوری داده‌ها با مصاحبه بدون ساختار، و تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل محتوی انجام گرفت. نتایج: از داده‌ها سه طبقه اصلی شامل: «آموزش نمادین»، «هنجارنگری» و «عملکرد وجدان مدار» حاصل شد. زیر طبقات برای «آموزش نمادین»، آموزش کم بازده و آموزش غیرمرتبط با نیاز، برای «هنجارنگری» اجرای حداقل میزان آموزش و اجرای صوری فرآیند دستوری آموزش و برای «عملکرد وجدان مدار» اقدام در پوشش آموزشی همه پرستاران و اثربخش نمودن آموزش بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت عملکرد با صلاحیت پرستاران در نظام سلامت که به دنبال آموزش مداوم اثربخش حاصل می‌شود لازم است با ایجاد انگیزه آموزشی در پرستاران، برنامه‌ریزی و اجرای آموزش مطابق نیاز، پشتیبانی و نظارت مؤثر بر اجرا و اثربخشی آموزش، ارتقای عملکرد آنان را تسهیل نماییم.
其他摘要：Introduction: The unprecedented growth of professional nursing knowledge, rapid changes in the healthcare system and the mandate to maintain their professional competency, nessecitae continuous nursing education and strategies used in the process of continuing education plays an important role in achieving its objectives. This study was conducted to clarify the strategies used in continuing nursing education in Iran. Methods: This is a qualitative study in year 2011, in which a purposeful sample of 28 educational supervisors, nurse managers, and staff nurses participated. Data were collected through unstructured interviews, and were analyzed using content analysis. Results: Three broad conceptual areas were resulted from: “symbolic education”, “normative performance”, and “conscience-centered performance”. Subcategories for symbolic education were “ineffective education” and “education irrelevant to needs”. For normative performance, subcategories included “delivery of minimally required education”, and “apparent implementation of the ordered educational process”. Conscience-centered performance had subcategories of “training coverage for all nurses” and “making education effective”. Conclusion: Competent nursing performance in health system, which may result from effective continuous nursing education, is very important in health system. Therefore it is essential to motivate nurses, supervise and support effective education, in ordr to facilitate their performance improvement.
