摘要：مقدمه: آموزش خودمدیریتی از اجزای کلیدی مراقبت دیابت است. از طرفی میزان بالای عدم پذیرش یا پای‌بندی بیماران به رژیم درمانی بیانگر آن است که آموزش به بیمار برای دستیابی به خودمدیریتی با کاستی‌هایی روبرو است. هدف مطالعه حاضر کمک به شناخت موانع اثربخشی آموزش خودمدیریتی دیابت می‌باشد. روش‌ها: برای دستیابی به هدف مطالعه، از روش مرور سنتی بر مطالعات انجام شده بین سال‌های2010-1990 در زمینه موانع دستیابی به خودمدیریتی و کنترل دیابت از طریق جستجو در بانک‌های اطلاعاتی داخلی و بین‌المللی استفاده شده است. نتایج: موانع اثربخشی آموزش خودمدیریتی دیابت، در دو دسته موانع مربوط به بیمار و موانع مرتبط با مراقبت‌کننده قرار گرفت. شایع‌ترین موانع مربوط به بیمار، مواردی از قبیل موانع دموگرافیک، ،مشکلات مالی، جدی نگرفتن بیماری، مشکلات روحی روانی، و کمبود دانش بود. ارتباط بیمار و مراقبت‌کننده، دانش ناکافی و حجم بالای کاری موانع مربوط به مراقبت‌کننده را تشکیل دادند. نتیجه‌گیری: حاصل این مرور معرفی عوامل متعدد و متنوعی است که قادرند اثربخشی آموزش خودمدیریتی دیابت را با چالشی جدی برای بیمار و مراقبت‌کننده مواجه نمایند. شناخت و درک این موانع و تلاش در جهت غلبه برآنها، به توانمندسازی بیمار برای دستیابی به خودمدیریتی کمک زیادی می‌نماید.
其他摘要：Introduction: Self-management education is the key component of diabetes care. Furthermore, high levels of patient non-compliance or non-adherence to the treatment regimen suggest that patient education for self-management is faced with some shortcomings. This study aimed to identify barriers to effective diabetes self-management education. Methods: This is a traditional review of published studies during 1990-2010 on barriers to diabetes self-management and control. Electronic search through Iranian and international databases was done. Results: Barriers to effective diabetes self-management education were put in two main categories including patient-related barriers and caregiver-related barriers. The most common patient-related barriers are demographic barriers (such as age, sex, education, and health literacy), financial problems, lack of attention to the disease, psychological problems, and insufficient knowledge. Patient-caregiver relationship, inadequate knowledge, and high workload were caregiver-related barriers. Conclusion: The results of this review introduced a variety of factors that can affect the effectiveness of diabetes self-management education. Patients and caregivers are facing serious challenges due to these barriers. Understanding and attemping to overcome these barriers may help us to empower patients to achieve self-management.
