标题：راه‌کارهای مؤثر در بین‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی: دیدگاه اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
其他标题：Effective Ways in Internationalizing the Curricula of Medical Sciences: Viewpoints of Faculty Members in Shahid Beheshti University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: بین‌المللی شدن برنامه‌های درسی با هدف کسب وجهه بین‌المللی برای برنامه‌های درسی دانشگاهی شکل گرفته و امروزه به دغدغه‌ای مهم برای دانشگاه‌های برتر جهان تبدیل شده است. هدف اصلی این پژوهش، تعیین راه‌کارهای مؤثر در بین‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی از دیدگاه اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است. روش‌ها: این پژوهش توصیفی-پیمایشی در سال تحصیلی 91-1390 انجام شده است. جامعه آماری شامل 423 نفر از اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته روا و پایا مبتنی بر طیف پنج درجه‌ای لیکرت بوده که در هفت حیطه طراحی شده است. داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تی تک نمونه‌ای، تی نمونه‌های مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نمره به دست آمده برای همه راه‌کارهای پیشنهادی جهت بین‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی در سطح (05/0> p) بیش از میانگین نظری پرسشنامه(3m=) بود. بیشترین میانگین به راه‌کار محتوایی/آموزشی (86/3±590/0) و کمترین میانگین به راه‌کار ساختاری/دانشگاهی (34/3±658/0) اختصاص داشت. متغیرهای تعدیل‌کننده جنسیت و مرتبه دانشگاهی، در نمره راه‌کارها تفاوت معناداری در سطح (05/0>P) ایجاد نمی کردند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که راه‌کارهای پیشنهاد شده در حیطه‌های محتوایی/آموزشی، انگیزشی/انسانی، ساختاری/دانشگاهی، اطلاع‌رسانی/ارتباطی، فرهنگی/اجتماعی، سیاسی/دیپلماتیک و تجهیزاتی/تکنولوژیک برای بین‌المللی شدن برنامه‌های درسی حوزه پزشکی قابل قبول است.
其他摘要：Introduction: Becoming a concern for top universities worldwide, internationalizing the curricula is aimed to provide an international sight for academic curricula of the disciplines in universities nowadays. The purpose of this study is to investigate effective ways of internationalizing the curricula of medical sciences disciplines from the faculty’s viewpoint in Shahid Beheshti University of Medical Sciences. Methods: This descriptive survey study was performed during 2011-2012 academic years. The statistical population included 423 faculty members of Shahid Beheshti University of Medical Sciences. 118 members were selected as the research sample. The research instrument was a questionnaire developed by the researcher using 5-point Likert Scale which covered seven areas. Also its validity and reliability was confirmed. Collected data was analyzed by descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (one-sample t-test, independent t-test, ANOVA and Scheffe’s test). Results: The score attained for all represented solutions for internationalization of medical curricula was significantly (P≤0.05)more than the scale’s mean (m=3). Content/educational strategies (3.86±0.59) had the highest mean and structural/academic strategies had the lowest mean (3.34±0.66). There is no significant difference (P≤0.05) in terms of sex and academic variables. Conclusion: It seems that it is effective to use different solutions including content/educational, motivation/humanistic, structural/academic, informative/communicative, cultural/social, political/diplomatic, and technological/equipment ones in internationalizing medical curricula.
关键词：بین‌المللی شدن; برنامه‌های درسی; جهانی شدن; سیاست آموزشی
