标题:نکاتی در باب استفاده از روش تحلیل مسیر در پژوهشهای حوزه آموزش علوم پزشکی نقدی بر مقاله: "ارتباط هوش معنوی با اضطراب امتحان در دانشجویان پرستاری و مامایی: کاربرد تحلیل مسیر"
其他标题:some notes about the application of path analysis method in the medical education researches: a commentary on the article “The Relation between Spiritual Intelligence and Test Anxiety Among Nursing and Midwifery Students: Application of Path Analysis”
摘要:مقدمه: یادگیری مبتنی بر تیم (TBL)، نوعی از یادگیری مشارکتی با ساختار مشخص است که هدف آن افزایش مهارت دانشجویان در دستیابی به سطوح بالاتر یادگیری شناختی با بهکارگیری دانش فردی در قالب یک تیم است. در مطالعه حاضر، میزان یادگیری دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده توانبخشی در تدریس واحد نورولوژی به دو روش سخنرانی و TBL مقایسه گردید. روشها: این مطالعه نیمه تجربی روی 70 دانشجوی کارشناسی توانبخشی در محدوده سنی 19 تا 22 سال در دانشکده توانبخشی صورت گرفت. از 16 جلسه تدریس، نیمی از جلسات درس نورولوژی به روش سخنرانی و نیم دیگر به روش TBL تدریس شد. میزان یادگیری دانشجویان از دو دسته مباحث تدریس شده با دو شیوه تدریس سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم، با استفاده از آزمون چندگزینهای اندازهگیری شد و میانگین نمرات آزمونها در دو شیوه تدریس، با آزمونهای آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه مقایسه گردید. همچنین دیدگاه دانشجویان در مورد علاقه به درس نورولوژی، آموزش به روش TBL نیز توسط سه سؤال سنجیده شد. نتایج: نمرات دانشجویان طی 8 جلسه تدریس TBL در هر دو ارزیابی فردی و گروهی، رشد نشان داد. بین میانگین نمره سخنرانی (99/11)، ارزیابی فردیTBL (66/14) و ارزیابی گروهی TBL (16/16) و میانگین نمره کلی (07/14)، تفاوت معناداری وجود داشت (015/0≥p، 99/54f=). بین علاقه به ارائه دروس ترمهای بعد به روش TBL با نمره TBL گروهی ارتباط مثبت معناداری وجود داشت (001/0=p، 374/0r=). نتیجهگیری: یافتهها، موفقیت بیشتر روش TBL در امر یادگیری نسبت به روش سخنرانی را نشان داد. یافتههای این بررسی میتواند به تغییر دیدگاه دانشجویان، مدرسین، و مسؤولان آموزشی نسبت به تأثیر انتخاب مناسب روش آموزشی، در انتقال دانش و دستیابی به اهداف آموزشی تعیین شده، کمک کند.
其他摘要:Introduction: Team-based learning (TBL) is a structured form of cooperative learning, which aims to increase students’ skill of access to higher-level of cognitive learning using individual knowledge in a team. In this study, rehabilitation students’ learning was compared through the two methods of lecture and TBL for neurology course. Methods: This quasi-experimental study was carried on 70 BS students of rehabilitation aged 19 to 22 years in the school of rehabilitation. Half of 16 held Neurology course sessions, was run through lecture and the other half was instructed through TBL method. Students’ learning in topics instructed through lecture and TBL methods was measured, using MCQ tests. The assessment scores for two teaching methods were compared using independent t and one-way ANOVA. Also students’ view regarding their interest in neurology course and learning through TBL was assessed using three questions. Results: Students’ exam scores were increased during eight training sessions through TBL considering both individual and group evaluation. Significant difference was observed between four scores of lecture (11.99), individual evaluation (14.66) and group evaluation of TBL (16.66) and total score (14.07) (F=99.54, p≤0.015). A significant correlation was found between their interest to learn through TBL in next academic semesters and TBL group exam scores (r=0.374, p=0.0001). Conclusion: The results showed that TBL method was more successful compared to lecture method. The findings of this study may prove helpful to change the opinion of students, lecturers, and educational managers about the effects of choosing appropriate training methods for knowledge transfer and achieving educational objectives.
关键词:روش تدریس; سخنرانی; یادگیری مبتنی بر تیم; یادگیری مشارکتی