摘要：مقدمه: هوش هیجانی را می‌توان یکی از عوامل تأثیرگذار در ابعاد مختلف زندگی افراد دانست که باعث درک احساسات خود برای تصمیم‌گیری مناسب می‌شود و زمینه موفقیت فرد را در آینده فراهم می‌کند. با توجه به این که نقش هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی در مطالعات مختلف مورد مناقشه است، این مطالعه به منظور بررسی ارتباط هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی و برخی از ویژگی‌های دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان درسال1391 انجام شد. روش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی است که بر روی 180 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه دو بخشی بود که بخش اول آن اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم نسخه فارسی پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا(شرینگ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمونهای آنالیز واریانس، تی تست و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: میانگین نمره هوش هیجانی در واحد‌های پژوهش 32/16±27/98 بود. بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری یافت نشد. همچنین، میانگین نمره هوش هیجانی دانشجویان دختر (19/14±90/95) و پسر (10/18±81/100) تفاوت معناداری نداشت (07/0P=). ا همچنین، میانگین نمره هوش هیجانی در دانشجویان پرستاری و مامایی (99/13±68/99) بیش‌تر از میانگین نمره سایر گروه‌ها بود، اگرچه این تفاوت معنادار نبود (529/0=p). نتیجه‌گیری: دانشجویان مورد پژوهش، در حدود 59% از نمره هوش هیجانی را کسب نمودند. با وجود این، ارتباط معناداری بین نمره هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی مشاهده نشد. شاید این امر به دلیل ماهیت آزمونهای پیشرفت تحصیلی و وابستگی بیش‌تر نتایج این آزمون‌ها با عملکردهای شناختی و به‌خصوص ظرفیت‌های حافظه و یادگیری شخصی است، درحالی که هوش هیجانی بیش‌تر با موفقیت فرد در روابط بین فردی ارتباط دارد. البته در هر حال، آشنایی دانشجویان با مفاهیمی مثل هوش هیجانی می‌تواند باعث سازگاری بهتر آنها با محیط شود. لذا توصیه می‌شود به آموزش هوش هیجانی توجه شود.
其他摘要：Introduction: Emotional intelligence can be considered as one of the leading factors influencing different aspects of life. It leads individuals to percept their feelings for appropriate decision making and fields for future accomplishments. Considering inconsistencies on the role of emotional intelligence in academic achievement in different studies, this study aimed to investigate the association of emotional intelligence with academic achievement and some characteristics of students in Kashan University of Medical Sciences. Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 180 students of Kashan University of Medical Sciences. Data was collected through a two-part questionnaire including demographic data for the first part and Farsi version of Cyberia-Shrink emotional intelligence survey for the second part. Data was analyzed using descriptive statistics, ANOVA, t-test, and Pearson correlation coefficient. Results: No significant correlation was found between emotional intelligence (mean score= 98.27±16.32) and academic achievement. Moreover, no significant difference was observed between female students’ emotional intelligence mean score (95.90±14.19) and that of males (100.81±18.10) (p=0.07). Although no significant relationship was observed between field of study and emotional intelligence, mean score was higher but not significant (p=0.529) among nursing and midwifery students (99.68±13.99) compared to other groups. Conclusion: Students under investigation obtained almost 59% of the attainable score for emotional intelligence. However, no significant correlation was observed between emotional intelligence score and academic achievement. This could be due to the characteristics of the current academic achievement tests and dependence of these tests on cognitive performance specially memory and learning capacities. This is while emotional intelligence is more related to individual’s success in interpersonal communications. In spite of all these, students’ familiarity with emotional intelligence could lead to their compatibility with setting. Therefore it is recommended to pay attention to emotional intelligence.
关键词：پیشرفت تحصیلی; هوش هیجانی; دانشجویان پرستاری; دانشجویان علوم پزشکی
其他关键词：Academic Achievement; Emotional Intelligence; Nursing Students; Medical Science Students.
