摘要：مقدمه: عوامل محیطی، ویژگی‌های انگیزشی و راهبردهای شناختی در عملکرد تحصیلی دانشجویان نقش بسزایی دارند. هدف اساسی این مطالعه بررسی نقش جهت‌گیری‌های اهداف پیشرفت و خودتنظیم‌گری با عملکرد تحصیلی دانشجویان دختر و پسر بود. روش‌ها: این مطالعه بر مبنای مفروضه‌های تحقیقات همبستگی انجام شد. نمونه مشتمل بر280 دانشجوی پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد در سال تحصیلی 91-90 بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. متغیرهای پیش‌بین عبارت بودند از جهت‌گیری اهداف پیشرفت و راهبردهای خودتنظیم‌گری و عملکرد تحصیلی متغیر ملاک بود. ابزارهای اندازه‌گیری شامل چک‌لیست جمعیت‌شناختی، پرسشنامه‌های جهت‌گیری اهداف پیشرفت، راهبردهای خودتنظیم‌گری و معدل عملکرد تحصیلی دانشجویان بودند. نتایج: ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش نشان داد بالاترین میزان همبستگی به ترتیب میان متغیرهای خودتنظیم‌گری با عملکرد تحصیلی و جهت‌گیری تسلطی با جهت‌گیری عملکرد- گرایش؛ خودتنظیم‌گری با جهت‌گیری عملکرد-گرایش است. نمودار مسیرها نشان داد که خودتنظیم‌گری روی عملکرد تحصیلی اثر مستقیم مثبت و معنادار دارد و اثر مستقیم جهت‌گیری عملکرد-گرایش روی عملکرد تحصیلی منفی و معنادار بود. سرانجام، اثر جهت‌گیری تسلطی بر روی عملکرد تحصیلی مثبت و معناداری بود. نتیجه‌گیری: طبق یافته‌ها، خودتنظیم‌گری نقش واسطه‌گری معناداری بین عامل‌های انگیزشی و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی ایفا می‌نماید. بین جهت‌گیری عملکرد- گرایش و جهت‌گیری تسلطی با خودتنظیم‌گری رابطه‌ای مستقیم و معنادار برقرار است.
其他摘要：Introduction: Environmental factors, motivational characteristics, and cognitive strategies play an important role in students’ academic performance. The main objective of this study was to investigate the role of achievement goals orientation and self-regulation in predicting academic performance among male and female college students. Methods: This study was conducted based on assumptions of correlational studies. Sample included 280 students of nursing and midwifery randomly selected from Mahabad Islamic Azad University during 2011-2012 academic years. Predicting variables were achievement goals orientation as well as self-regulation strategies, and academic performance was criterion variable. Measurement tools included a demographic checklist, achievement goals and self-regulation strategies questionnaires and grade point average of students’ academic performance. Results: Correlation matrix showed that the highest correlation was observable respectively between variables of self-regulation and academic performance, mastery goal orientation and performance - approach goals, and finally self-regulation with performance-approach goals. Path analysis showed that self-regulation has positive and significant direct effect on students, and the performance - approach goals has negative and significant direct effect on academic performance. Finally, the effect of mastery orientation was positive and significant on academic performance. Conclusion: According to the findings, self-regulation makes a significant mediate role between motivational factors and academic performance for nursing and midwifery students. There was a significant directional association between performance-trend orientation and dominance orientation with self-regulation.
