摘要：مقدمه: آموزش مداوم میتواند نقش بسزایی در افزایش و پایش سطح دانش و مهارت‌های دندانپزشکان داشته باشد. لذا بررسی کیفیت و چگونگی برنامه‌های آموزش مداوم امری ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر تعیین نظرات دندانپزشکان ایرانی در مورد آموزش مداوم در زمینه بیماری‌های دهان و دندان بود. روش‌ها: مطالعه به صورت توصیفی -مقطعی بر روی 300 دندانپزشک شرکت‌کننده در پنجاه و دومین کنگره انجمن دندانپزشکی ایران در سال 1391 انجام گرفت. جمع‌آوری داده‌ها توسط پرسشنامه که حاوی مشخصات فردی، اولویت‌بندی عناوین برنامه‌های آموزش مداوم بیماری‌های دهان و دندان (از 1-10نمره داده شد، هر چه میانگین کم‌تر، بیانگر الویت بالاتر بود) وروش‌های تدریس،اجرا و بهبود کیفیت برنامه‌ها و انگیزه شرکت بود، انجام گردید. داده‌ها با استفاده از روش آمار توصیفی واکاوی شدند. نتایج: بالاترین اولویت عنوان آموزشی به گرفتن تاریخچه با میانگین 25/3±62/3 و معاینات کلینیکی داخل و خارج دهان با میانگین 1/3±52/3 اختصاص یافت. شرکت‌کنندگان انجام کار عملی در کارگاه آموزشی با میانگین 28/2±06/3 و مشاهده کار عملی با میانگین 11/2±99/2 را ترجیح می‌دادند. همچنین 275 نفر از دندانپزشکان (7/91%) استفاده از اساتید مجرب را عامل بهبود کیفیت برنامه‌ها ارزیابی کردند. بیش‌تر دندانپزشکان شرکت‌کننده اجرای دو برنامه بازآموزی بیماری‌های دهان در سال را مفید می‌دانستند. نتیجه‌گیری: طبق نظر دندانپزشکان شرکت‌کننده در مطالعه، معاینه کلینیکی و گرفتن تاریخچه از اولویت‌های برتر عناوین آموزشی بود. همچنین آموزش عملی و استفاده از اساتید مجرب جز موارد انتخابی اکثر دندانپزشکان بود.استفاده از یافته‌های این پژوهش میتواند در ارتقا برنامه‌های آموزش مداوم دندانپزشکان موثر واقع گردد.
其他摘要：Introduction: Continuing education can play an important role in improving and keeping dentists’ level of knowledge and skills. Hence, investigation on continuing education program seems to be necessary. This study was performed to assess dentists’ viewpoints about continuing education on oral medicine. Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 300 dentists participating in 52nd Iranian dental association congress (2012). Data gathering tool was a questionnaire including demographic data, program title priorities for oral medicine (scores from 1-10, the less the mean score, the higher the priority), teaching techniques, performance and quality of programs, and motivation for participation. Data was analyzed using descriptive statistics. Results: The first priorities in educational title were taking history (3.62±3.25) and clinical internal and external oral examination (3.52±3.1). Participants preferred attending workshops and performing practical jobs (3.06±2.28) and observing practical jobs (2.99±2.11). Two hundred and seventy five dentists (91.7%) noted that employing skillful professors improves the quality of the program. Most participants specified participating in continuing education programs two times a year. Conclusion: According to participants’ viewpoints, taking history and clinical examination skills were the priorities in educational title. Moreover, practical training and employing skillful professors were among main concerns of dentists. Making use of the findings of this study can lead to dental continuing education programs.
关键词：آموزش مداوم دندانپزشکی; دندانپزشکان; بیماری‌های دهان و دندان
其他关键词：Continuing dental education; dentist; and oral medicine.
