摘要：مقدمه: نقش یادگیری از طریق تلفن همراه در آموزش، سیار بودن و راحتی استفاده از آن است. این یادگیری سبب بالا رفتن رضایت یادگیرنده، تشویق یادگیرنده، غنی‌سازی تعامل و داشتن فعالیت‌های ارتباطی مؤثر در یادگیرنده می‌شود، از این رو این مطالعه با هدف بررسی خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان با روش یادگیری از طریق تلفن همراه در دانشجویان پیراپزشکی (رشته اتاق عمل) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش‌ها: این پژوهش از نوع شبه تجربی است، جامعه پژوهش را دانشجویان رشته اتاق عمل دانشکده‌های اقماری بیرجند (فردوس و قائن) تشکیل داد. افراد نمونه شامل کل جامعه پژوهش(43نفر)بود.کتاب الکترونیکی درس میکروب‌شناسی بر روی تلفن‌های همراه دانشجویان گروه آزمایش (22 نفر) نصب گردید و در طول ترم علاوه بر آموزش چهره به چهره، محتوای یادگیری به شکل مذکور و نیز از طریق پیامک توسط آنان مورد استفاده قرار گرفت. گروه کنترل صرفاً با روش معمول چهره به چهره آموزش دیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودنظم‌دهی فراشناختی پینتریچ و پرسشنامه نگرش دانشجویان به تلفن همراه بود. پینتریچ، روایی و پایایی بالایی برای پرسشنامه فوق ذکر کرده و در مطالعات داخل نیزروایی و پایایی آن تایید شده است. برای سنجش نگرش، از پرسشنامه 12 گویه‌ای در زمینه نگرش به یادگیری از طریق تلفن همراه استفاده شدکه روایی آن با روش تحلیل عاملی و پایایی با آلفای کرونباخ 9/0 تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با ا ستفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از تلفن همراه تأثیر معناداری (0005/0p<) بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان نسبت به یادگیری از طریق تلفن همراه داشته است. نتیجه‌گیری: آموزش از طریق تلفن همراه تأثیر مثبتی بر خودنظم‌دهی فراشناختی و نگرش دانشجویان داشته ؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزان درسی به طراحی و به کارگیری روش‌های تدریس مناسب و تکنولوژی‌های روزدر جهت افزایش نگرش، انگیزش، خودنظم‌دهی و مهارت‌های فراشناختی فراگیران اقدام کنند.
其他摘要：Introduction: The advantage of mobile learning in education is mobility and availability. This type of learning not only increases learner’s satisfaction and encourages them, but also develops learner’s interactions and effective communicational activities. As a result, this study was performed to investigate metacognitive self-regulation and attitude of students of allied health sciences through mobile learning in Birjand University of Medical Sciences. Methods: In this quasi-experimental study, study population included operating room students (n=43) in satellite faculties of Birjand (Ghaen and Ferdows). Initially a relevant microbiology mobile book was installed on students’ mobile phones in case group (22 students). The microbiology contents were represented to the students of case group through the mobile book and SMS in addition to regular face to face technique. The control group received only conventional face-to-face training. Data gathering tool included questionnaires of Pintrich metacognitive self-regulation and students' attitude toward mobile learning. Pintrich has reported high validity and reliability and this also approved by domestic studies. A questionnaire of 12 items was used for investigating students’ attitude toward mobile learning which its validity was verified through factor analysis and the reliability was confirmed through Cronbach’s Alpha. Data was analyzed using descriptive and inferential statistics. Results: The results of the study showed that mobile use has a significant effect on students’ metacognitive self-regulation and attitudes (p<0.0005). Conclusion: Mobile learning left a positive effect on students’ metacognitive self-regulation and attitudes. Therefore, it is recommended that curriculum planners design and employ appropriate mobile learning methods to enhance attitude, motivation, and self-regulation skills of students.
