摘要：مقدمه: ارزیابی بخش اساسی و لاینفک پزشکی است. یک روش مطلوب ارزیابی دانشجو، علاوه بر معتبر و روا بودن باید دارای تأثیر مثبت بر یادگیری دانشجو، قابل اجرا و مورد قبول اساتید و دانشجویان نیز باشد، لذا این پژ‍وهش با هدف بررسی رضایت‌مندی دانشجویان و اساتید از آزمون داپس در ارزیابی دانشجویان انجام گرفت. روش‌ها: این مطالعه آزمایشی به روش تک گروه پس آزمون بود که در آن 60 کارورز پزشکی در بخش اورژانس بیمارستان‌های آموزشی 22 بهمن و آریا مشهد، پس از اخذ رضایت آگاهانه و آموزش و توجیه نسبت به اجرای روش ارزیابی داپس در دوره یک ماهه بخش اورژانس، وارد مطالعه شدند. آزمون‌گران (23 نفر) شامل اساتید گروه و سایر افراد حرفه‌ای مثل پرستاران بخش بودند. انتخاب هفت مهارت پایه پزشکی و تهیه چک‌لیست‌های ارزیابی مهارت‌ها توسط پانل خبرگان انجام گرفت و دانشجویان دو مهارت را از این میان انتخاب و به روش داپس اجرا نمودند. یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته در مقیاس لیکرت (نمره صفر تا 3) جهت بررسی دیدگاه دانشجویان و آزمون‌گران در حیطه‌های قابلیت اجرا، اثرات آموزشی و رضایت‌مندی پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آزمون تی student یک نمونه‌ای و دو نمونه‌ای استفاده شد. نتایج: از دید دانشجویان قابلیت اجرا، تأثیرات آموزشی و رضایت‌مندی امتیازات به طور معناداری از عدد 50 (متوسط نمره مورد انتظار) بیش‌تر بود و تأثیر آموزشی و یادگیری در این میان از بالاترین امتیاز (8/14±78) برخوردار بود. رضایت‌مندی از نظر آزمون‌گران در زمینه‌های یاد شده نیز به طور معناداری بیش از عدد 50 بود. رضایت‌مندی از آزمون دراین میان از بالاترین امتیاز (6/11±7/76) برخوردار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به منطبق بودن ارزیابی به شیوه داپس بر اهداف عملکردی کوریکولوم پزشکی و نظر دانشجویان و آزمون‌گران که آن را یک روش ارزیابی قابل قبول و با قابلیت اجرایی در مراکز آموزشی درمانی موجود دانستند و از اجرای آن رضایت‌مندی داشتند، بنابراین اجرای آن در ارزیابی صلاحیت‌های بالینی دانشجویان پزشکی سال آخر توصیه می‌گردد.
其他摘要：Introduction: Assessment is an essential and integral part of medicine. In addition to validity and reliability, a desirable method for student evaluation should leave a positive effect on student’s learning and be feasible and acceptable by students and teachers. Hence, this study aimed to survey students’ and teachers’ satisfaction with DOPS examination. Methods: This experimental study used a single group post test study design in which a total of 60 medical internship students of emergency ward of 22 Bahman and Arya educational hospitals participated. After obtaining testimonial from students, in an emergency course, they were trained for one month on how the DOPS evaluation is run. The assessors (n=23) included clinical teachers and other professionals such as nurses. Expert panel selected seven basic medical skills and provided assessment checklists. Students selected two skills out of seven and performed through DOPS. A researcher-made questionnaire in Likert scale (0-3 points) was developed to investigate students’ and assessors’ viewpoints in areas of feasability, educational effects, and satisfaction that and its validity and reliability was confirmed prior to utilization. Data was analyzed using students’ one-sample and paired samples t test. Results: From students’ viewpoint, feasibility, educational effects, and satisfaction rates were significantly higher than 50 (average expected grade). Meanwhile, educational and learning effects showed the highest points (78±14.8) among them. From the assessors’ viewpoint also, satisfaction in the mentioned areas was significantly higher than fifty. Satisfaction with examination showed highest score (76.7±11.6) among all domains. Conclusion: According to the compliance of DOPS method with the performance objectives of medical curriculum and students’ and assessors’ viewpoints regarding its acceptability, feasibility, and educational impact in the existing clinical centers, as well as their satisfaction with this method, it is recommended to assess senior medical students’ clinical performance using this method.
