摘要：مقدمه: آموزش بالینی نقش کلیدی در پرستاری دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل شناخته شده در زمینه موفقیت برنامه‌های آموزش پرستاری محیط‌های یادگیری است. هدف از انجام این مطالعه بررسی درک دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جیرفت و کرمان از محیط یادگیری بالینی است. روش‌ها: این مطالعه توصیفی بر روی 133دانشجو مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری کرمان و جیرفت در سال 93-1392 انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع‌آوری گردید. پرسشنامه با استفاده از مطالعات چیوان هان، ساریکوسکی، کاچیوالا و سکالویک تهیه شد و روایی آن باضریب روایی 8/0 و پایایی آن با استفاده از روش آزمون مجدد و ضریب همبستگی74/0 تأیید شد. مقیاس پرسشنامه شش درجه ای به صورت کاملا مناسب، مناسب ، تقریباً مناسب، تقریباً نامناسب ، نامناسب و کاملا نامناسب با شیوه نمره‌دهی از صفر تا پنج بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست، پیرسون وANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره کل بدست آمده از درک محیط یادگیری بالینی 63/0±79/2 از 5 می باشد. کم‌ترین نمره مربوط به حیطه حمایت توسط پرسنل (18/1±24/2) و بیش‌ترین نمره مربوط به حیطه ارتباط نظارتی (08/1±01/3) بود. میانگین نمره کل درک محیط یادگیری بالینی در دانشجویان پسر و دختر (023/0, p=297/2=t) و در سال تحصیلی دوم و سوم و چهارم (035/0, p= 43/3f=) از لحاظ آماری تفاوت معناداری داشت. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی در سطح متوسط است. در این راستا پیشنهاد می‌شود الگوی مدیریتی بخش‌ها مورد توجه بیش‌تری قرار گیرد و الگوهای موفق و دلایل آن شناسایی شوند، به طوری که یادگیری دانشجویان و روحیه کارگروهی در تمامی بخش‌ها تقویت شود.
其他摘要：Introduction: Clinical education plays a key role in nursing. Clinical learning environment is one of the most important well-known factors for being successful in nursing educational programs. The aim of this study was to investigate the perception of clinical learning environment among nursing students in Jiroft and Kerman Universities of Medical Sciences. Methods: This descriptive study was performed on 133 students of the Faculties of Nursing in Kerman and Jiroft Universities of Medical Sciences in 2013-14 academic years. Data were collected through a researcher-made questionnaire. It was developed by employing studies of Chiu Yuen Han, Saarikoski, Kachiwala and Skaalvik its validity and reliability were verified by validity coefficient (0.8) and test-retest method and correlation coefficient (0.74) respectively. The questionnaire’s six-point scale, rated as absolutely appropriate, appropriate, slightly appropriate, slightly inappropriate, inappropriate, and absolutely inappropriate which were scored from 0 to 5. The collected data were analyzed using descriptive statistics test, t test, ANOVA and Pearson test. Results: The mean of total scores obtained from clinical learning environment perception was 2.79±0.63 out of 5. The lowest score was for personnel’s support (2.24±1.18) and the highest score was for supervision communication (3.01±1.08). The means of total scores obtained from perception of clinical learning environment differed significantly in male and female students (t=2.297, p=0.023) and for second, third and fourth year students (f=3.43, p=0.035). Conclusion: The results of this study showed that nursing students’ perception of clinical learning environment was average. It is accordingly suggested that successful management models of wards should be considered in order to empower students’ learning and teamwork in all clinical wards.
关键词：درک دانشجو; محیط بالینی; پرستاری; محیط یادگیری; آموزش بالینی
