摘要：مقدمه: ارتباط یکی از مفاهیم کلیدی در پرستاری و بخش مهم مراقبت از بیمار است. یکی از اقشار مهمی که با بیماران به طور مستقیم و طولانی مدت در ارتباط هستند دانشجویان پرستاری‌اند که ارتباط با بیمار بخش مهمی از وظایف آنان و لازمه آموزش و یادگیری مؤثر مراقبت‌های بالینی محسوب می‌شود. در این مطالعه عوامل مؤثر بر ارتباط بیمار– دانشجو از دیدگاه دانشجویان پرستاری مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی درسال 1392 انجام شد. تعداد 91 نفر ازدانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به صورت نمونه در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته که دارای 6 بعد شامل عوامل فردی، اجتماعی، حرفه‌ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار بود، گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون‌های t مستقل، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) انجام گرفت. نتایج: از دیدگاه دانشجویان، عوامل حرفه‌ای با میانگین نمره 71/0±02/4 از مجموع5 نمره، بیش‌ترین و عوامل فردی با میانگین نمره 46/0±45/3 کم‌ترین تأثیر را در ارتباط آنان با بیمار دارد. مقایسه دیدگاه دانشجویان به تفکیک متغیرهای دموگرافیک نشان داد که بین دیدگاه دانشجویان دختر و پسر در حیطه عوامل بالینی (001/0=p و 9/2-=t) و اجتماعی(02/0=pو 32/2-=t) تفاوت آماری معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بین ابعاد مورد بررسی، عوامل حرفه‌ای تأثیر بیش‌تری برارتباط دانشجو-بیمار دارد و مدیران سیستم‌های آموزشی و درمانی بایستی تلاش خود را درجهت تعدیل اثراین عوامل به منظور بهبود این رابطه و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش بالینی دانشجویان، متمرکز نمایند.
其他摘要：Introduction: The relationship is a key concept in nursing and an integral part of patient care. Nursing students are one of the most influential individuals who directly communicate with patients for a long period of time, therefore proper relationship with patients is considered one of their important duties and a necessity for effective training and learning clinical cares. This study aimed to identify the factors affecting student-patient relationship from the viewpoints of nursing students. Methods: This cross-sectional descriptive study was conducted in 2013. Ninety-one nursing students of Birjand university of Medical Sciences were selected through convenient sampling. Data were gathered through a researcher-made questionnaire consisted of six categories including: personal, social, professional, environmental, educational and clinical conditions of patients. The collected data were analyzed through descriptive and analytical statistics (independent t-tests, ANOVA, and Kruskal-Wallis). Results: The results showed that professional (4.02±0.71) and personal factors (3.45±0.46) were the most and the least important factors from the students’ perspective, respectively. A demographic comparison revealed a significant difference between the viewpoints of male and female students in terms of clinical (t=2.9, p=0.001) and social (t=-2.32, p=0.02) factors. Conclusion: The Results indicated that professional factors had the greatest effect on student-patient relationship. Thus health providers and educational managers should focus their efforts on modifying professional factors in order to improve student-patient relationship and thereby improve the quality of clinical education.
