标题：ارائه الگوی علی کیفیت محیط دانشگاه، تسهیم دانش و عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه شیراز
其他标题：Presentation of a Causal Model of Campus Community Quality, Knowledge Sharing and Academic Performance among Students of Shiraz University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: محیط دانشگاه به عنوان محیط فکری و اخلاقی با ایجاد و انتشار دانش موجب افزایش انگیزه و تقویت تعاملات سازنده دانشجویان می‌گردد و بر بروز و ظهور استعدادهای درخشان شخصیت انسانی تأثیر می‌گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت محیط دانشگاه، تسهیم دانش و عملکرد تحصیلی دانشجویان است. روش‌ها: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال تحصیلی 92- 93 است. نمونه‌ای با حجم 175 نفر بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه ارتباطات دانشگاه و دانشکده و مقیاس رفتار تسهیم دانش با اقتباس از پژوهش ون دن هوف و دی رایدر نقل از سلیمی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن‌ها، بین نمونه‌ها توزیع و داده‌ها توسط آزمون رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان و بر اساس مدل بارون و کنی تحلیل شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد کیفیت محیط دانشگاه پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار عملکرد تحصیلی دانشجویان است (0001/0>ρ، 50/83f=). کیفیت محیط دانشگاه 61 درصد از واریانس کل ارائه دانش دانشجویان را پیش‌بینی می‌نماید. مؤلفه‌های کیفیت محیط دانشگاه اثر معناداری بر دریافت دانش دارند(0001/0> p، 33/134f=). کیفیت محیط دانشگاه 76 درصد از واریانس کل دریافت دانش دانشجویان را پیش‌بینی می‌نماید. مؤلفه‌های کیفیت محیط دانشگاه و تسهیم دانش اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دارند(0001/0> p، 76/74f=). همچنین کیفیت محیط دانشگاه به واسطه تسهیم دانش پیش‌بینی‌کننده مثبت و معنادار عملکرد تحصیلی دانشجویان است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به منظور بهبود و ارتقای کیفیت محیط دانشگاه و تسهیم دانش دانشجویان پیشنهاد می‌گردد ارتقای کیفیت محیط دانشگاه در راستای هدف‌مداری، توسعه روابط علمی و اخلاقی اعضا، حفظ احترام به دانشجویان و افزایش امکانات فیزیکی دانشگاه، جلب مشارکت دانشجویان در تسهیم و به اشتراک‌گذاری دانش انجام گردد.
其他摘要：Introduction: As an intellectual and ethical environment, university campus increases motivation and enhances constructive interactions among students by creating and disseminating knowledge and leads to emergence of talents. The purpose of this study was to examine the relationship among university Campus community quality, knowledge sharing and students’ academic performance. Methods: This descriptive-correlational study was performed on all students of Shiraz University of Medical Sciences in 2013-14 academic years. 175 students were selected through random sampling method. Research tools were the College and University Community Inventory Ernest Boyer and the knowledge sharing behavior scale derived from the work of Van den Hooff and De Ridder cited in Salimi. The questionnaires were distributed among subjects after calculating the validity and reliability. Data were analyzed through simultaneous multiple regression analysis according to Baron and Kenny’s model. Results: Results showed that: 1) Campus community quality was a significant positive anticipant of students’ academic performance (p<0.0001T f=50.83). 2) Campus community quality anticipated 61% of students’ total knowledge sharing variance. 3) Campus community quality components had a significant influence on knowledge reception (p<0.0001, f=33.134). 4) Campus community quality anticipated 76% of students’ total knowledge reception variance. 5) Knowledge sharing and Campus community quality components had significant effects on students’ academic performance (p<0.0001, f=76.74). 6) Due to the mediating role of knowledge sharing, Campus community quality also was a significant positive anticipant of students’ academic performance. Conclusion: According to the results, in order to enhance and promote campus community quality and students’ knowledge sharing, the following are suggested: improving the quality of campus community in line with target-orientation, promoting scientific and ethical relations among the members, maintaining respect for students and enhancing university physical facilities, and encouraging students participation in knowledge sharing.
