摘要：مقدمه: مقدمه: تاب‌آوری به عنوان ظرفیت حفظ نسبتاٌ پایدار بهزیستی روانشناختی و استعداد ایجاد تجارب و هیجان‌های مثبت در شرایط تنیدگی‌زا و طاقت‌فرسا تعریف می‌شود. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به همسانی درونی و تحلیل عاملی تأییدی مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون در دانشجویان دختر پرستاری اجرا شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از نوع روان‌سنجی ابزار، 500 دانشجوی دختر پرستاری مقطع کارشناسی از دانشگاه‌های دولتی علوم پزشکی کرمانشاه و همدان در سال 1393 به شیوه تصادفی انتخاب شدند؛ شرکت‌کنندگان در پژوهش مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون (CD-RISC)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم (GSE-10) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (SWLS) را تکمیل نمودند. جهت محاسبه پایایی، از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی اسپیرمن- براون)و برای دستیابی به روایی هم‌زمان، همبستگی میان نمرات خودکارآمدی، پرخاشگری و رضایت از زندگی با تاب‌آوری در نظر گرفته شد. همچنین جهت مشخص شدن روایی سازه ازروش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. پردازش داده‌ها با سطح اطمینان 95/0 به کمک نرم‌افزارهای آماری LISREL-8.5 و SPSS صورت گرفت. نتایج: نتایج ضرایب همبستگیِ روایی هم‌زمان حاکی از همبستگی منفی و معنادار تاب‌آوری و پرخاشگری و همبستگی مثبت و معنادار با خودکارآمدی و رضایت از زندگی بود. مقدار آلفای کرونباخ و دونیمه‌سازی اسپیرمن-برون به ترتیب برابر با 669/0 و 665/0 بود. تحلیل عاملی تأییدی در ابتدا نشان داد که از میان 10 گویه مقیاس تاب‌آوری کانر- دیویدسون، گویه‌های 5 و 8 از بارعاملی پایینی برخوردارند، بنابراین، حذف شدند. پس از این اصلاح، شاخص‌های مدل ساختارعاملی تک بعدی به خوبی برازش شدند. نتیجه‌گیری: با عنایت به نقش تعدیل‌کنندگی تاب‌آوری در مشاغل استرس‌زا و طاقت‌فرسا مانند پرستاری و فقدان ابزارهای مناسب با محدودیت در سؤالات برای سنجش آن، این مقیاس می‌تواند با اهداف پژوهشی و گزینش دانشجویان در جامعه هدف مورد استفاده قرارگیرد.
其他摘要：Introduction: Introduction: Resilience has been defined as the capacity to sustain relatively stable psychological well-being and the ability to develop positive experiences and emotions under stressful and overwhelming situations. The present study aimed at assessing the internal consistency and confirmatory factor analysis of the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) among female students of nursing. Methods: In this descriptive psychometric study, 500 undergraduate female nursing students of Kermanshah and Hamadan Universities of Medical Sciences in 2014 were randomly selected. The participants completed Conner-Davidson Resilience Scale(CD-RISC), Buss and Perry aggression questionnaire, Schwarzer & Jerusalem’s General Self-Efficacy scale(GSE-10), and Diener et al.`s Satisfaction With Life Scale(SWLS). The reliability was assessed through internal consistency methods (Chronbach’s alpha coefficient and Spearman-Brown Split-Half), and in order to assess concurrent validity, the correlation between self-efficacy scores, aggression and satisfaction with life scores and resilience was assessed. The construct validity was determined using confirmatory factor analysis method. The data were analyzed using LISREL8.5 and SPSS-16 with a 95% confidence level. Results: The results of correlation coefficients of concurrent validity showed a negative significant correlation between resilience and aggression and a positive significant correlation with self-efficacy and satisfaction with life. Cronbach's alpha coefficient and split-half Spearman–Brown were 0.669 and 0.665, respectively. Confirmatory factor analysis showed that among 10 items of Conner-Davidson resilience Scale, items 5 and 8 had low loadings therefore, they were excluded. After this modification, model parameters for one-dimensional factor analysis were fitted. Conclusion: It can be concluded that due to the moderating role of resilience in stressful and difficult occupations such as nursing, and the lack of appropriate tools to measure this factor among nurses, this scale can be used for research purposes and admitting students in the target population.
关键词：همسانی درونی و تحلیل عاملی تأییدی مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون
