摘要：مقدمه: در تطبیق با تغییرات و پیشرفت‌های سریع در ارائه خدمات بهداشتی، پرستاران باید بتوانند تصمیم‌گیری و حل مشکل را در شرایط مختلف انجام دهند. بدین منظور دانشجویان پرستاری باید برای پذیرش مسؤولیت یادگیری خود آموزش ببینند. در دست یابی به این هدف روش‌های یادگیری خود-هدایتی پیشنهاد می‌شود. یکی از این روش‌ها، قرارداد یادگیری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر قرار داد یادگیری بر یادگیری خود هدایتی و رضایت‌مندی دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا گردید. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی کلیه دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران که در حال گذراندن واحد کارآموزی عرصه کودکان بودند، صورت گرفت (59 نفر). 27 نفر در نیمه اول ترم به روش معمول و 32 نفر در نیمه دوم ترم به روش قرارداد یادگیری آموزش دیدند. در پایان دوره کارآموزی پرسشنامه‌های یادگیری خود-هدایتی و رضایت‌مندی از روش تدریس توسط دانشجویان هر دو گروه تکمیل شد و با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (آزمونt مستقل) تحلیل گردید. نتایج: بین دو گروه مداخله و کنترل از نظر سن، جنس و معدل تفاوت معنادار آماری وجود نداشت. تحلیل آماری نشان داد که بین میانگین امتیازات یادگیری خود-هدایتی در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (019/0p=) اما بین میانگین امتیازات رضایت‌مندی در دو گروه، تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه‌گیری: استفاده از قرارداد یادگیری در آموزش بالینی، یادگیری خود هدایتی در دانشجویان پرستاری را افزایش می‌دهد. اجرای این شیوه به دلیل توجه خاص آن به تفاوت‌های فردی و مبنای نظری یادگیری بزرگسالان و همچنین تقویت یادگیری خود هدایتی که از اهداف آموزش پرستاری در هزاره سوم است به مربیان توصیه می‌شود. البته در رضایت‌مندی دانشجویان از این روش آموزشی تفاوت معناداری دیده نشد که به نظر می‌رسد دانشجویان در به‌کارگیری این روش نیاز به آمادگی و حمایت بیش‌تری دارند.
其他摘要：Introduction: In order to adjust to fast changes and developments in providing health services, nurses must be able to make decisions and solve problems in different situations. Hence, nursing students must learn to be responsible for their own education. To reach this goal, self-directed learning methods are suggested. One of these methods is learning contract. This study aimed to investigate the effects of learning contract on self-directed learning and satisfaction of nursing students. Methods: This quasi-experimental study performed on 59 nursing students of Iran University of Medical Sciences during their internship in pediatric ward. In the first half of semester, 27 students were trained by traditional methods (control group) and in the second half, 32 students were trained through learning contract (intervention group). At the end of the training course, self-directed learning and satisfaction with teaching method questionnaires were completed by both groups. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics (independent t-test). Results: There was no significant difference between the two groups in terms of age, sex and grades. Statistical analysis showed a significant difference between self-directed learning scores of the two groups (p=0.019). However, no significant difference was found between the two groups regarding their satisfaction with teaching methods. Conclusion: The use of contract learning in clinical education increases self-directed learning in nursing students. Using this method is recommended to nursing educators due to its special focus on individual differences and theoretical basis of adult learning and improving self-directed learning which is one of the goals of nursing education in the third millennium. However, no significant difference was found in terms of students’ satisfaction with this method suggesting that they need more support and preparation.
