摘要：مقدمه: مشخص کردن رابطه دین‌داری دانشجویان با پیشرفت تحصیلی آن‌ها، فاصله‌ی بین ابعاد مختلف دین‌داری و رشد علمی را در سطح دانشگاه معین می‌سازد و مسؤولین را در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی برای جلوگیری از ایجاد شکاف بین ابعاد علمی و معنوی در محیط دانشگاه یاری می‌رساند. هدف این مطالعه بررسی رابطه دین‌داری در مقیاس کلی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران است. روش‌ها: در یک مطالعه همبستگی، در سال تحصیلی 92-93، تعداد 385 دانشجو (141 پسر و 244 دختر) در 4 مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترای عمومی و دکترای تخصصی به روش نمونه‌گیری دو مرحله‌ای (طبقه‌ای و تصادفی) از بین کلیه دانشجویان ورودی سال 91 دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل دو بخش سؤالات جمعیت شناسی و پرسشنامه 26 سؤالی گلاک و استارک (Glock and Stark) شامل 4 بُعد اعتقادی، عاطفی، مناسکی و پیامدی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. نتایج: در مجموع بین میانگین ابعاد چهارگانه دین‌داری با پیشرفت تحصیلی (079/0p=) ارتباط معناداری یافت نشد. البته یافته‌ها حاکی از همبستگی معنادار بین بُعد مناسکی دین‌داری با پیشرفت تحصیلی (115/0, r=05/0p<) دانشجویان بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد، نقطه ضعف دانشجویان در بعد مناسکی و عمل به دستورات دین است. از این رو توجه بیش‌تر نهادهای متولی دانشگاه در جهت تقویت بعد مناسکی دانشجویان توصیه می‌گردد و با توجه به عدم همبستگی بین مجموع ابعاد چهارگانه دین‌داری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان ، شناسایی سایر عوامل مرتبط با دین‌داری حائز اهمیت است.
其他摘要：Introduction: The relationship between religiosity and academic achievement of students can determine the distance between different aspects of religiosity and scientific development at university level and assist the authorities in planning to avoid a gap between the scientific and spiritual aspects of the universities. The purpose of this study was to investigate the relationship between religiosity in general and academic achievement of students in Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this correlational study, a sample of 385 students (141 males and 244 females) in four educational levels (bachelors, Masters, MD and PhD) from among the students admitted at 2012 academic year were selected through stratified sampling )cluster and random). The data collection tool consisted of a demographic questionnaire and the 26-item Gluck-Stark`s questionnaire containing four aspects of beliefs, emotions, religious rituals, and consequences. The collected data were analyzed using descriptive statistics and Pearson correlation test. Results: Overall, no significant correlation was found between religiosity and academic achievement (p = 0.079). There was a significant positive correlation between religious rituals dimension and academic achievement (r = 0.115, p < 0.05). Conclusion: The findings of this study showed that the students were mostly weak in performing religious rituals and practice of religion. Therefore, attention has to be paid to strengthening the ritual aspect of religion. Moreover, as no positive correlation was found between religiosity and academic achievement in the four levels of education, it is important to identify other factors associated with religiosity.
关键词：دین‌داری; اعتقادات مذهبی; پیشرفت تحصیلی; دانشجویان علوم پزشکی
其他关键词：Academic achievement; medical students; religiosity.
