摘要：مقدمه: یافته‌های برخی مطالعات نشان داده است که استفاده از ارزشیابی تکوینی در کنار ارزشیابی تراکمی منجر به بهبود کیفیت آموزش، افزایش انگیزه مطالعه و تقویت یادگیری خودراهبر دانشجویان می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ارزشیابی تکوینی علاوه بر ارزشیابی تراکمی بر میزان یادگیری دروس آناتومی و بافت‌شناسی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید. روش‌ها: دراین مطالعه نیمه تجربی کلیه دانشجویان پزشکی که دروس آناتومی و بافت‌شناسی رادر نیمسال دوم 91-90 (گروه شاهد) و نیمسال اول 92-91 (گروه تجربی) اخذ نموده بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. از ارزشیابی تکوینی به عنوان یک مداخله آموزشی در کنار ارزشیابی تراکمی پایان ترم استفاده شد. تعداد دانشجویان گروه تجربی در درس آناتومی شامل 54 نفر و در گروه شاهد 64 نفر بودند. تعداد دانشجویان گروه تجربی و شاهد در درس بافت‌شناسی برابر و شامل 60 نفر بود. داده‌های جمع‌آوری شده به وسیله آمار توصیفی و استنباطی(آزمون تی مستقل) تحلیل شد. نتایج: میانگین نمرات آزمون‌های درس آناتومی سروگردن گروه تجربی 01/2±89/11 و گروه شاهد 73/2±32/13 به دست آمد. مقایسه میانگین نمرات در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری را نشان داد (605/2, t=012/0p=). میانگین نمرات آزمون‌های درس بافت‌شناسی گروه تجربی 27/2±50/13 و گروه شاهد 58/2±82/13 به دست آمد که مقایسه میانگین نمرات دو گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری مشاهده نگردید (765/0, t=447/0p=). نتیجه‌گیری: استفاده از ارزشیابی تکوینی در قالب آزمون‌های چهارگزینه‌ای نه تنها باعث افزایش نمرات دانشجویان به عنوان ملاک یادگیری آنان نشده است بلکه در درس آناتومی سروگردن باعث کاهش معنا دار نمرات و یادگیری آنها شده است.
其他摘要：Introduction: Research has shown that formative assessment along with summative assessment improves quality of education, motivation to study, and self-directed learning among students. This study aimed to examine the effects of formative assessment as well as summative assessment on medical students’ learning outcomes in anatomy and histology courses in Isfahan University of Medical Sciences. Methods: In this quasi-experimental study all medical students who took anatomy and histology courses in 2012 (control group) and 2013 (experimental group) were selected through available sampling. The formative assessment was used as an educational intervention along with the summative assessment. The number of anatomy students was 54 in the experimental group and 64 in the control group. The number of histology students was 60 in both the experimental and control groups. Data were analyzed by means of descriptive and inferential statistics (independent t test). Results: The mean scores of the anatomy course tests were 11.89±2.01 in the experimental group and 13. 32±2.73 in the control group which indicated a significant difference in these groups (p=0.012, t=2.605). The mean scores of the histology course tests were 13.50±2.27 in the experimental group and 13.82±2.58 in the control group which showed no significant difference between mean scores of the two groups (p=0.447, t=0.765). Conclusion: Not only did the use of formative assessment in the form of multiple-choice tests not enhance students’ scores as an indication of their learning, it also significantly reduced students’ scores and learning in the anatomy course.
关键词：ارزشیابی تراکمی; ارزشیابی تکوینی; یاددهی یادگیری; آموزش علوم پایه; آناتومی; بافت‌شناسی
