期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2003
卷号：9
期号：2
页码：56-63
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：چکیده هدف: هدف از اجرای این پژوهش ارزیابی میزان تأثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری در کاهش افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به اختلال خلقی بوده است. روش: آزمودنی‌های پژوهش را 14 بیمار بستری در بخش روانپزشکی مردان بیمارستان نور در شهر اصفهان با تشخیص اختلال خلقی در دوره افسردگی تشکیل داده‌اند که به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه طبق معمول دارو مصرف نمودند. پیش از مداخله درمانی هر دو گروه با پرسش‌نامه افسردگی بک و مقیاس اضطراب زونگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی افزون بر دارودرمانی در ده جلسه گروه درمانی شناختی- رفتاری شرکت نمودند و در گروه گواه به‌جز دارو درمانی، هیچ‌گونه مداخله روانشناختی انجام نشد. در پایان مداخله درمان غیردارویی، هر دو گروه باردیگر با آزمون‌های یادشده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از آزمون t وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که گروه درمانی شناختی- رفتاری به‌طور معنی‌داری ) 05/0 ( p در کاهش افسردگی بیماران بستری مبتلا به اختلال خلقی مؤثر بوده است اما این روش در کاهش اضطراب بیماران تأثیر چشمگیری نداشته است. نتیجه: گروه درمانی شناختی- رفتاری می‌تواند در کاهش افسردگی بیماران بستری مبتلا به اختلال خلقی مؤثر باشد.
其他摘要：Abstract Objectives: The aim of this study was to assess the efficacy of cognitive-behavioral group therapy in reducing the level of depression and anxiety in patients with mood disorder. Method: 14 patients diagnosed with mood disorder were selected randomly from the psychiatric ward of Noor Hospital in Isfahan as the subjects of the research.They were assigned into a control and an experimental group. Prior to the treatment intervention, subjects were assessed by Beck’s Dep-ression Inventory and Zung’s Anxiety Index. Both the control and experimental groups remained on medication throughout the study, but only the subjects in the experimental group were exposed to 10 sessions of cognitive-behavioral group therapy. The subjects in the control group received no intervene- tions. Upon completion of the intervention, both groups were assessed once again by the aforemen -tioned tests. Data were analyzed and interpreted by dependent and independent t-tests. Findings: Cognitive-behavioral group therapy significantly reduced depression in patients diagnosed with mood disorder, but this method did not have a substantial impact on reducing the patients’ anxiety. Results: Cognitive-behavioral group therapy may be effective in reducing depression in patients diag- nosed with mood disorder.
关键词：اختلال خلقی; افسردگی; اضطراب; گروه درمانی شناختی- رفتاری
其他关键词：mood disorder; depression; anxiety; cognitive-behavioral; group therapy
