期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2002
卷号：8
期号：1
页码：29-38
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：چکیده هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش عوامل فردی و اجتماعی در تداوم درمان و اعتیاد دوباره بیماران وابسته به مواد افیونی بوده است. روش: در یک بررسی آینده‌نگر 920 بیمار وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به واحد ترک خود معرف دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده بودند مورد ارزیابی و پی‌گیری 6 ماهه قرار گرفتند. گردآوری داده‌ها به کمک یک پرسشنامه جمعیت‌شناختی و اطلاعات انجام گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 7/28% آزمودنیهای پژوهش موفق به ترک شدند، اما 7/15% این افراد در مدت کمتر از 6 ماه از زمان ترک دوباره به مصرف مواد روی آوردند و تنها 119 نفر (9/12%) در پی‌گیری 6 ماه پس از ترک پاک مانده بودند. همچنین عواملی همچون سن، داشتن کار، همسر، مسکن شخصی؛ نوع ماده مصرفی، روش مصرف، مقدار مصرف در روز، سن شروع اعتیاد، تجربه استفاده از انواع مواد، سابقه تزریق و سابقه ترک، در گروه‌های موفق در ترک، گروه ناموفق و گروه عود تفاوت معنی‌دار نشان داد. نتیجه: تنها بر پایه یک متغیر نمی‌توان موفقیت در درمان را پیش‌بینی کرد، بلکه چندین عامل مداخله‌گر پیش‌آگهی درمان را تعیین می‌کنند، که مشخصات فردی و اجتماعی فرد معتاد تنها بخشی از آن عوامل به شمار می‌روند.
其他摘要：Abstract Objectives: The purpose of the study was to examine the role of individual and social factors in continuation of treatment as well as relapse for opium dependent patients. Method: 920 upload dependent patients admitted to the self-referring clinic at the Rafsanjan University of Medical Sciences (RUMS) were selected through random sampling as the subjects of the survey. In an ad hoc study, the subjects were monitored through a six-month follow up period. The data were collected through an demographic questionnaire. Findings: The results indicated 28.7% of the subjects had successful opium withdrawal, but 15.7% of them relapsed in less than 6 months, and only 119 subjects (12.9%) remained clean at the 6- month follow-up screening. In addition, there were significant differences found between the successful withdrawal group, unsuccessful withdrawal group, and the relapsed group across the following parameters: age, employment, marital status, ownership of a place of residence, type of opium, the usage route, daily dosage, initiation age, experience with other drugs, prior experiences with injection and abstinence. Results: Successful treatment cannot be judged with reference to a single variable rather, there are a number of intervening factors that determine the prognosis of treatment, of which the addict’s personal and social characteristics constitute only a part.
关键词：وابستگی به مواد افیونی; ویژگیهای جمعیت شناختی; پیش‌آگهی; درمان; ترک; عود
