هدف: بررسی حاضر با هدف تعیین الگوی پیش‌بینی‌کننده خودکشی بر پایه عوامل خطر آن در جمعیت عمومی کرج، در راستای گردآوری اطلاعات لازم برای طرح‌ریزی مداخلات پیش‌گیرانه، آموزشی و درمانی انجام شد.

روش: این بررسی از نوع مقطعی- توصیفی بود. آزمودنی‌های پژوهش 2300 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از جمعیت یک میلیون و سیصد هزار نفری شهر کرج انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها پرسش‌نامه سرند افکار و رفتار خودکشی به‌کار گرفته شد. این پرسش‌نامه دارای پرسش‌هایی در زمینه ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، سابقه فردی و خانوادگی، رفتار خودکشی، روش اقدام به خودکشی، سابقه مصرف مواد روانگردان، سابقه بهره‌گیری از خدمات بهداشت روانی، سابقه وجود بیماری بدنی و روانی مزمن، و مشکلات جامعه از نظر آزمودنی‌ها بود. همه بخش‌های پرسش‌نامه به‌کمک مصاحبه تکمیل گردید. تحلیل داده‌ها به‌کمک آزمون‌های تحلیل واریانس و رگرسیون لجستیک انجام شد.

یافته‌ها: 65% آزمودنی‌ها زن بودند. 2/57% آنها متأهل بوده و بیشتر آنها (48%) تحصیلات در حد دبیرستان داشتند. 46% آزمودنی‌ها زنان خانه‌دار بودند. میانگین سنی اقدام‌کنندگان 26 سال (انحراف معیار 9) و افراد بدون اقدام 32 سال (انحراف معیار 13) به‌دست آمد. این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (01/0>p ). سن نوجوانی، جنس زن، سابقه بیماری روانی، مصرف دخانیات و الکل در طول عمر و بی‌کار بودن از متغیرهایی هستند که به صورت مستقل می‌توانند پیش‌بینی‌کننده اقدام به خودکشی باشند.

نتیجه‌گیری:  لازم است در پژوهش‌ها و برنامه‌ریزی‌های کاهش اقدام به خودکشی به جمعیت‌های پر خطر  به‌ویژه نوجوانان، زنان، افراد مبتلا به بیماری روانی و مصرف‌کنندگان دخانیات و الکل توجه ویژه شود.

Objectives: The aim of this study was to determine a predictive model for suicide attempts based on risk factors in Karaj, Iran general population. The intention was to collect necessary information for plann- ing preventive, educational, and therapeutic interventions.

Method: This descriptive cross-sectional study was conducted on 2300 randomly selected sample from 1.3 million Karaj residences. Information on the subjects were collected by using a modified SUPRE-MISS questionnaire. The questionnaire included questions about demographic characteristics, personal and family history, suicidal behavior, attempted suicide methods, history of taking psychoactive drugs, history of psychiatric treatments, chronic physical and mental disorders, and community stress. Data were collected by interviewing the subjects and analyzed using analysis of variance and logistic regression.

Results: Out of total sample, 65% were females, 57.2% were married, 48% had high school education, and 43.8% were householders. The mean age of those with attempted suicide was 26 (±9) years. The mean age of those with no attempted suicide was 32 (±13) years. The difference was statistically significant (p<0.01). This study showed that age (adolescence), sex (female), history of mental disorder, the lifetime use of tobacco and/or alcohol as well as unemployment can independently predict suicide attempts.

Conclusion: Planning to reduce suicide attempts in researches on high-risk population as in teenagers, women, psychiatric patients, smokers and alcohol abusers is necessary.