هدف: این بررسی با هدف گردآوری و مقایسه پژوهشهای انجامشده درسطح کشور در ارتباط با خودکشی و اقدام به خودکشی انجام شد.
روش: با بهرهگیری از اطلاعات موجود در سیستم اینترنتی و پایگاه اطلاعرسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بررسی مقالههای منتشرشده در زمینه اقدام به خودکشی و خودکشی، پرداخته شد.
یافتهها: در پژوهشهای بازبینیشده 3477 نفر مورد بررسی قرار گرفتهاند. دامنه سنی مردان 39-30 و زنان زیر30 سال بود. 8/71% سابقه اختلال خلقی و 5/53% اقدام به سوءمصرف دارو به منظور خودکشی داشتهاند. شیوع خودکشی درایران 4/9 در 100000 بهدست آمد.
نتیجهگیری: شیوع خودکشی در ایران نسبت به آمار جهانی پایینتر و مهمترین روش برای اقدام به خودکشی مسمومیت با داروها بوده است. زنان دو برابر مردان اقدام به خودکشی میکنند و روش شایعتر خودکشی در مردان حلقآویزکردن و در زنان خودسوزی است.
Abstract
Objectives: This study was carried out with the aim of collecting and comparing domestic researches on suicide and suicide attempt in
Method: Using information presented in the internet and information system of the Iranian Ministry of Health and Medical Education, articles published on the topics of suicide and suicide attempt were examined.
Results: 3477 subjects had been examined in the reviewed articles. The age range for men and women was 30-39 and below 30 respectively. 71.8% and 53.5% had a history of mood disorder and drug abuse with the aim of suicide respectively. The prevalence of suicide was calculated to be 9.4 in 100000.
Conclusion: The prevalence of suicide in