期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2008
卷号：14
期号：2
页码：131-139
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان اثربخشی داروی سلژیلین که یک مهارکننده مونوآمین‌اکسیداز نوع B می‌باشد و خاصیت دوپامینرژیک دارد، در درمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با علایم منفی بارز انجام شده است. روش: در یک کارآزمایی بالینی 80 بیمار بستری در بیمارستان حجازی مشهد که بر پایه معیارهای تشخیصی DSM-IV-TR ، تشخیص اسکیزوفرنیا داشته‌اند و علایم منفی آنها بارز بود ] نمره بیشتر از 15 در مقیاس علایم مثبت و منفی PANSS) ) [ ، در پژوهش وارد شدند. بیماران به‌تصادف در سه گروه دریافت‌کننده پنج میلی‌گرم سلژیلین، 10 میلی‌گرم سلژیلین و یا دارونما همراه با داروی آنتی‌سایکوتیک جای داده شدند. سپس بیماران به مدت شش هفته به‌کمک PANSS و آزمون عوارض دارویی پی‌گیری شدند. داده‌ها به‌کمک آزمون‌های آماری تحلیل واریانس و t تحلیل شدند. یافته‌ها: هشت بیمار به‌دلیل تشدید علایم پسیکوز و چهار بیمار به‌دلیل عوارض دارویی از بررسی کنار گذاشته شدند. میانگین سنی بیماران مورد بررسی 6/47 سال و میانگین مدت بستری در بیمارستان 9/8 سال بود. گرچه علایم منفی در هر دو گروه دریافت‌کننده سلژیلین پس از شش هفته بهبود نشان داد، تفاوت معنی‌داری میان دو گروه پنج میلی‌گرم و 10 میلی‌گرم سلژیلین و دارونما دیده نشد. نتیجه‌گیری: در بیماران بستری در بیمارستان، سلژیلین در بهبود علایم منفی اسکیزوفرنیا بر دارونما برتری ندارد.
其他摘要：Abstract Objectives: This research was carried out with the aim of examining the effects of selegiline, a monoamine oxidase-B inhibitor with dopaminergic features, on the treatment of patients with schizophrenia with prominent negative symptoms. Method: In a clinical trial, 80 inpatients at the Hejazi Hospital in Meshed, who were diagnosed with schizophrenia based on Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders -fourth edition-Text Revision (DSM-IV-TR) criteria, and had prominent negative symptoms (a score of over 15 in Positive and Negative Symptom Scale [ PANSS ] ) entered the study. The patients were randomly divided into three groups: Patients receiving 5mg selegiline, patients receiving 10mg selegiline, and those receiving placebo along with an antipsychotic drug. The patients were then followed-up for six weeks using PANSS and Drug Side Effects Test. Data were analyzed using analysis of variance and t-test. Results: Eight patients were excluded from the study due to an increase in psychotic symptoms and four were excluded because of drug side effects. Mean age of patients was 47.6 and the mean duration of hospitalization was 8.9 years. Even though there was an improvement in negative symptoms in both groups receiving selegiline, the difference between the groups receiving selegiline and the group receiving placebo was not significant. Conclusion: Selegiline is not superior to placebo in reducing negative symptoms in hospitalized patients.
