期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2006
卷号：12
期号：1
页码：21-28
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：چکیده مقدمه: نظر به تأثیر متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی بر شیوه تربیت فرزندان و نقش شیوه‌های تربیتی در اندیشه، رفتار و میزان کارآمدی تحصیلی و اجتماعی آنان، بررسی حاضر با هدف ارزیابی و آزمون موارد یاد شده در خانواده‌های تهرانی انجام شده است. روش: در یک بررسی توصیفی- مقطعی، 240 دانش‌آموز سال سوم راهنمایی (120 پسر و 120 دختر) از سه منطقه شهری تهران (مناطق 3، 11 و 19) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای- چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای ارزیابی پسزمینه اجتماعی- فرهنگی، چهار متغیر جمعیت‌شناختی به شرح زیر به کار برده شد: محل سکونت خانوار، شمار فرزندان، محل تولد والدین و میزان تحصیلات والدین. برای ارزیابی شیوه تربیتی از پرسش‌نامه اقتدار تربیتی بهره گرفته شد. سبک یادگیری نیز با پرسش‌نامه سبک یادگیری کولب سنجیده شد. موفقیت تحصیلی با معدل امتحانات نهایی دانش‌آموزان ارزیابی گردید. داده ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس، روش تعقیبی شفه، رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند. یافته‌ها: شیوه تربیتِ مستبدانه در جنوب شهر شایع‌تر بود. بین شیوه تربیتِ مقتدرانه و نمره‌های بالاتر تحصیلی همبستگی مثبت و معنی‌دار دیده شد. آنالیز واریانس نشان داد که شیوه مقتدرانه بیشتر با سبک یادگیری نظریه‌پرداز همراه است. نتیجه‌گیری: در خانواده‌های تهرانی، پسزمینه اجتماعی- فرهنگی با شیوه تربیت فرزند رابطه دارد و خانواده‌های مناطق جنوب شهر بیشتر از رویکرد مستبدانه استفاده می‌کنند. شیوه تربیت فرزند نیز به نوبه خود با سبک یادگیری و موفقیت تحصیلی فرزندان رابطه داشته و رویکرد مقتدرانه با سبک یادگیری نظریه‌پرداز و موفقیت تحصیلی بیشتر همراه است. mouseover="function anonymous() { function anonymous() { msoCommentShow('_anchor_1','_com_1') } }" on mouseout="function anonymous() { function anonymous() { msoCommentHide('_com_1') } }">
其他摘要：Abstract Introduction: Regarding the effects of socio-economic factors on child upbringing, and the role of rearing methods on thought, behavior, and academic and social achievements, this study aimed to examine the influence of socio-cultural context on parenting style, academic achievement, and learning style in the city of Tehran . Method: In a descriptive cross-sectional study, 240 eighth grade students (120 males, 120 females) from the southern, central, and northern parts of Tehran were selected using cluster multistage sampling. To assess the socio-cultural background, four demographic factors including place of residence, number of children, parents’ place of birth, and parents’ education were employed. The Parental Authority Questionnaire was used to assess rearing method. Also, learning style was assessed with Kolb’s Learning Style Inventory. Academic achievement was assessed using the grade average of final exams. Results were analyzed using statistical analysis of variance, Scheffe post hoc test, multifactor regression, and Pearson correlation test. Results: The authoritative parenting style was more prevalent in city southern parts. There was positive and significant correlation between authoritative parenting style and higher academic grades. ANOVA showed that the authoritative parenting cultivate theorist learning style. Conclusion: In families residing in Tehran , socio-cultural background is related to child rearing method. Families residing in the southern parts of the city use more authoritarian approaches. Child rearing method is also correlated with learning method and academic achievement of child- ren. Authoritative parenting appeared to cultivate “theorist” learning style and promote better aca- demic achievement.
