期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2010
卷号：16
期号：2
页码：118-126
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف : این پژوهش با هدف بررسی تأثیر قصهگویی د ر کاهش پرخاشگری پسران شش تا هشت ساله انجام گرفت. روش : در چهارچوب روشی شبه‌تجربی در قالب یک طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پی‌گیری با گروه کنترل، 22 پسر شش تا هشت ساله که در پرسش‌نامه پرخاشگری شهیم نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین کسب نموده بودند، به‌‌طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 11 جلسه تحت تأثیر متغیر مستقل «قصهگویی» قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله و نیز سه ماه پس از آن از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته «پرخاشگری» مشخص شود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس برای اندازهگیریهای مکرر، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها : معلمان و والدین گزارش کردند که قصهگویی نشانه‌های پرخاشگری را درکودکان کاهش می‌دهد. این کاهش در پی‌گیری سه‌ماهه نیز پایدار می‌ماند. نتیجه‌‌گیری : این نتایج قابلیت کاربرد قصه و ساختار آن را درآموزش کودکان و حل مشکلات آنها نشان می‌دهد.
其他摘要：Abstract Objectives : The purpose of this study was to investigate the effectiveness of storytelling on aggression in 6 to eight-year old boys. Method : Using a Quasi experimental, pretest-posttest follow-up design with control group, a sample consisting of 22 elementary school boys who had scored one standard deviation above the mean on Shahim Aggression Scale, were randomly assigned to two groups. The experimental group underwent 11 sessions of “storytelling” as the independent factor, and the control group received no intervention. Upon the completion of intervention and after three months, both groups were tested to determine the effect of the independent factor on the dependent factor of “aggression”. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance. Results : Both parents and teachers reported that storytelling reduced the signs of aggression in children. This decrease remained stable in the three-month follow-up. Conclusion : These findings indicate the efficiency of stories and their structure in educating children and solving their problems.
