期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2010
卷号：16
期号：3
页码：220-230
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：چکیده هدف : هدف پژوهش حاضر با توجه به نقاط ضعف روششناختی بررسیهای پیشین نسخه تجدیدنظر شده فارسی پرسشنامه شخصیتی نئو ( NEO-PI-R )، بررسی مجدد ساختار عاملی این پرسشنامه در ایران بود. روش : 334 دانشجو (231 دختر و 98 پسر، 5 نفر جنسیت خود را اعلام نکردند) با میانگین سنی 10/23 سال بهصورت در دسترس از دانشگاه‌های تهران، علم و فرهنگ و شهید بهشتی به پرسشنامه شخصیتی نئو پاسخ دادند. برای تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی دادهها، از تحلیل موازی و چرخش مایل استفاده شد. یافتهها : تحلیل عاملی اکتشافی به استخراج پنج عامل انجامید. این پنج عامل روی هم 25/59% از واریانس کل را تبیین می‌کردند. در نتیجه تحلیل عاملی اکتشافی، تعداد قابل توجهی بار مشترک و بار اشتباه مشاهده شد. تحلیل عاملی تأییدی نیز به شاخصهای برازش ضعیف تا متوسط منجر شد. نتیجه‌گیری : با توجه به نتایج پژوهش حاضر و با در نظر گرفتن ضرایب آلفای متوسط و ضعیف بهدست آمده در بررسی گروسیفرشی (1380)، کاربردپذیری این پرسشنامه (به صورت اولیه) در فرهنگ ایرانی مورد تردید است. بهنظر میرسد انجام تحلیل عاملی در سطح گویهها میتواند ره‌گشا باشد.
其他摘要：Abstract Objectives : In view of the existing methodological drawbacks in the previous investigations of NEO-Personality Inventory-Revised, the present study aimed at reinvestigating the construct validity of this inventory in Iran . Method : 334 students 231 female and 98 male, 5 not specified) with a mean age of 23.1 were selected via convenience sampling from Tehran, Elm-o-Farhang and Shahid Beheshti Universities, and completed NEO-Personality Inventory-Revised. Inclined rotation and parallel analysis was used for exploratory and confirmatory factor analysis. Results : Exploratory factor analysis resulted in the extraction of five factors, which altogether accounted for 59.25 percent of the total variance of the data. As a result of exploratory factor analysis, a noticeable number of cross-loads and wrongly loaded subscales were observed. Confirmatory factor analysis also resulted in weak to moderate fit indexes. Conclusion : Considering the results of the present study and with regard to the medium and weak alpha coefficients in the Garousi Farshi study, the primary applicability of this questionnaire in the Iranian culture is questionable. It seems that factor analysis at the level of characteristics could be helpful.
