期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2012
卷号：18
期号：2
页码：157-166
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف : هدف پژوهش حاضر، پاسخگویی به این پرسش بود که آیا راهبردهای گوناگون شکرگزاری میتواند عاطفه مثبت، شادکامی و خوشبینی را در ایرانیانی که عاطفه مثبت پایینی دارند، فزونی بخشد؟ روش : در پژوهش شبهتجربی حاضر، با کاربرد طرح پیشآزمون- پس‌آزمون، ابتدا 636 آزمودنی از دانشگاههای شاهد، ولیعصر (عج) و علم و فرهنگ با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب و سپس از میان آنان بر پایه نمره برش عاطفه مثبت پایین، 96 آزمودنی برگزیده شد، که در نهایت بر پایه رضایت به شرکت در پژوهش، 62 آزمودنیِ باقی‌مانده بهطور تصادفی در هفت گروه (راهبردهای شاکرانه و خنثی مربوط به سه الگوی امونس، سلیگمن و کلامی- عملی و یک گروه کنترل) جایگزین شدند و دستورالعملهای جداگانه را در پاکتهای مخصوص به خود دریافت کردند. دادهها با مقیاس عواطف مثبت و منفی ( PANAS )، پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( OHQ ) و آزمون جهتگیری زندگی (LOT) گردآوری شد. پس از اُفت آزمودنیها، دادههای مربوط به 50 آزمودنی با روشهای آماری کروسکالوالیس و U منویتنی تحلیل شدند. یافتهها : یافتهها نشانگر افزایش عاطفه مثبت در اثر راهبردهای شکرگزاری سلیگمن و کلامی- عملی (02/0= p ) و افزایش شادکامی (04/0= p ) در اثر هر سه راهبرد شاکرانه امونس، سلیگمن و کلامی- عملی بود. نتیجه‌گیری : یافتههای پژوهش حاضر بیانگر تأثیر بهکارگیری راهبردهای شکرگزاری بر گسترش عاطفه مثبت و شادکامی است.
其他摘要：Objectives : The aim of this study was to find out if gratitude can increase positive affectivity, happiness and optimism in Iranians with low positive affectivity. Method : In this quasi-experimental study, 636 students of three Iranian Universities (Shahed, Vliasr, and University of Sience and Culture) were chosen using pretest-posttest method. Then 96 low positive affect subjects were chosen. Finally, 62 subjects completed satisfaction form and were assigned randomly into seven groups (Gratitude and Neutral Strategies based on the Emmons, Seligman and Verbal-Action patterns, and a Control group), and received separate instructions in specific envelopes. The data required were collected Positive And Negative Affect Scale (PANAS), Oxford Happiness Questionnaire (OHQ), and Life Orientation Test (LOT). Then the data of 50 participants were analyzed with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U statistical methods. Results : The results showed significant increase in positive affects by Seligman and V-A strategies (p=0.20), and increase in happiness by Emmons, Seligman and V-A strategies (p=0.04). Conclusion : The results confirmed the effect of the above three training strategies on the expansion of positive affectivity and happiness.
