期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2012
卷号：18
期号：3
页码：211-219
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف : هدف تحقیق حاضر، معرفی و ارزیابی پایایی و جنبه‌های مختلف روایی نسخه فارسی پرسش‌نامه مشاهده حرکتی برای آموزگاران ( PMOQ-T ) در ایران بود، که از آن برای شناسایی کودکان در معرض خطر اختلال هماهنگی رشدی ( DCD ) استفاده می‌شود. روش : روایی تفکیکی، روایی سازه، روایی هم‌زمان، و همسانی درونی این پرسش‌نامه با استفاده از یک نمونه 505 نفری از دانش آموزان پسر دبستانی و معلمانشان ارزیابی شد. از معلمان خواسته شد تا این پرسش‌نامه را تکمیل کنند. نتایج ارزیابی معلمان با عملکرد دانش‌آموزان در آزمون تبحر حرکتی برونینکس‌ـ اوزرتسکی ( BOTMP ) و آزمون رشد حرکتی درشت‌ـ2 ( TGMD-2 ) قیاس شد. یافته‌ها : نسخه فارسی PMOQ-T پایایی درونی بالایی داشت (91/0= α). عملکردهای حرکتی کودکان در معرض خطر DCD در BOTMP و TGMD-2 نسبت به کودکان سالم بالاتر بود. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد نسخه فارسی PMOQ-T دو عاملی است و با نسخه اصلی آن هم‌خوانی دارد. در نهایت، همبستگی بالایی بین نمرات حاصل از این پرسش‌نامه با عملکردهای کودکان در BOTMP (75/0-) و دو زیرمقیاس TGMD-2 ] جابه‌جایی (68/0-) و کنترل شیء (62/0-) [ مشاهده شد. نتیجه‌گیری : نتایج نشانگر این است که نسخه فارسی PMOQ-T را می‌توان به‌عنوان یک ابزار روا و پایا برای غربالگری کودکان در معرض خطر DCD در ایران در نظر گرفت.
其他摘要：Objectives : The aim of this research was to introduce the Persian version of Motor Observation Questionnaire for Teachers (PMOQ-T), and evaluate its reliability and several aspects of its validity in identifying children at risk of developmental coordination disorder (DCD) in Iran. Method: We examined discriminante validity, construct validity, concurrent validity, and internal consistency of the PMOQ-T using a sample of 505 school boys and their teachers. Teachers were asked to complete the PMOQ-T. Teachers assessments were compared to students’ performance on the Bruininks-Oseretsky Test of Motor Proficiency (BOTMP) and Test of Gross Motor Development-2 (TGMD-2). Results: PMOQ-T had a high internal consistency (Coronbach's alpha=0.91). The DCD at risk group scored significantly higher than the normal children in both BOTMP and TGMD-2. Explanatory factor analysis showed that the PMOQ-T was bi-factorial and the Persian version was compatible with the original. Finally, high correlations were observed between the PMOQ-T scores and "BOTMP (-0.75) and TGMD-2 subscales": locomotion (-0.68) and object control (-0.62). Conclusion: The results imply that the PMOQ-T can be considered a valid and reliable screening tool for Iranian children at risk of DCD.
