روش‌: آزمودنی‌های پژوهش را 300 بیمار (126 مرد، 174 زن)  ارجاع شده از 12 بخش بستری بیمارستان آموزشی حضرت رسول اکرم (ص) واقع در شهر تهران تشکیل داده‌اند که به‌صورت پیاپی طی مدت سه سال به واحد مشاوره‌ی روانپزشکی این بیمارستان ارجاع شده بودند. این افراد به‌کمک یک پرسش‌نامه‌‌ی جمعیت‌شناختی و مصاحبه‌ی بالینی روانپزشکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش به‌کمک روش‌های آمار توصیفی تحلیل و ارایه گردیده است.

یافته‌ها: 4/40% افراد مورد بررسی در گروه سنی 40- 18 سال قرار داشتند. یافته‌های پژوهش نشان داد که بیشترین درصد آزمودنی‌های پژوهش از بخش‌های داخلی (44%) ارجاع شده‌اند و پزشکان بیشترین درصد بیماران ارجاع شده را به‌منظور ارزیابی روانی (13%) و پس از آن به دلیل مصرف داروهای روان‌گردان (11%) ارجاع داده‌اند. در ارزیابی روانپزشک از وضعیت روانی بیماران ارجاع شده، بیشترین درصد مبتلا به اختلال‌های عاطفی (4/24%) و تطابق به بیماری جسمی (7/13%) بوده‌اند.

نتیجه‌گیری: مشکلات روانپزشکی در بخش‌های بستری این بیمارستان‌ عمومی شایع است.

Introduction: The aim of this study was to determine the reasons for ordering the psychiatric con- sultation for the inpatients of a teaching general hospital in Tehran, and evaluating the demographic information and type of diagnosis.

Method: In 3 years’ time, 300 inpatients (174 females) who were sequentially referred for a psychi- atric consultation from the twelve wards of Hazrat Rasoul Hospital in Tehran, were assessed by a demographic questionnaire and psychiatric interview.

Results: About 40% of referred patients aged 18-40 years. Statistical analysis revealed that the inter- nal medicine ward had the highest referral rate (44%). Two most common reasons for referral were general psychiatric assessment (13%) and evaluation of patients’ psychotropic medications usage (11%). The most common diagnoses were mood disorders (24.4%) and coping with an illness (13.7%).

Conclusion: Psychiatric problems were common in the different wards of this general hospital.