期刊名称：Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN：1735-4315
电子版ISSN：2228-7515
出版年度：2014
卷号：20
期号：3
页码：189-200
语种：English
出版社：Tehran University of Medical Sciences
摘要：هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین اولویت‌های سلامت روان کشور و به سفارش شبکه تحقیقات سلامت روان کشور انجام شد. مهم‌ترین فایده اولویت‌بندی، سرمایه‌گذاری و بودجه‌بندی اثربخش در مورد معضلات سلامت روان است. با اولویت‌بندی دقیق، هزینه- اثربخشی مداخلات افزایش می‌یابد و از هدر رفتن منابع ملی جلوگیری می‌شود. روش: متخصصان از رشته‌های گوناگون مرتبط، برنامه‌ریزان و مسئولان، مدیران اجرایی و ارائه‌کنندگان خدمات در این امر مشارکت داشتند. در مرحله اول، از طریق مرور منابع و بارش فکری، فهرست جامعی از موضوعات بهداشت روان کشور تهیه و حیطه‌بندی شد. در مرحله دوم، شاخص‌های اولویت‌بندی موضوعات به تفکیک هر حیطه و ضریب تأثیر هر یک تعیین شد. در مرحله سوم، با استفاده از روش گروه اسمی، تعداد 50 موضوع به‌دست‌آمده غربال و 25 موضوع انتخاب شد. این 25 موضوع به زیرموضوع‌هایی تقسیم شد و سپس فرد یا افرادی که در آن موضوع صاحب‌نظر بودند، شواهد داخلی و در صورت نیاز، شواهد خارجی مربوط به شاخص‌های تعیین‌شده برای هر زیرموضوع را مرور و ارائه کردند. با استفاده از شواهد موجود، دوباره با استفاده از روش گروه اسمی، رتبه‌بندی موضوعات در هر حیطه و بر اساس شاخص‌های اولویت‌بندی انجام شد. یافته‌ها: در نهایت، 25 موضوع انتخاب شد. 10 موضوع اول منتخب به‌عنوان اولویت‌های ملی سلامت روان، عبارت بود از: سه موضوع از میان اختلالات روانـپزشکی، شامل اعتیاد، افسردگی و خودکشی؛ دو موضوع از میان مشکلات و عوامل تعیین‌کننده سلامت روان، شامل خشونت خانگی و رفتارهای پرخاشگرانه، فشار روانی و بلایا؛ سه موضوع از میان سیاست‌ها و نظام ارائه خدمات سلامت روان و سوء مصرف مواد، شامل ادغام خدمات سلامت روان و اعتیاد در مراقبت‌های بهداشتی اولیه، خدمات بهداشت روان شهری و خدمات فوریتی روانپزشکی؛ و دو گروه از میان جمعیت‌های خاص، شامل کودکان و نوجوانان و زنان آسیب‌پذیر. نتیجه‌گیری: وجود سند اولویت‌های سلامت روان که مورد پذیرش افراد صاحب نفوذ این حیطه باشد، موجب حمایت و ارتقای هرچه بیشتر سیاست‌ها و برنامه-های سلامت روان کشور در جهت اولویت‌های تعیین‌شده می‌شود.
其他摘要：Objectives : The present study was conducted to determine national priorities of mental health and funded by Iranian Mental Health Research Network. The most important advantage of priority setting is effective investment and budgeting on mental health problems. Exact prioritizing increases cost-effectiveness of interventions and prevents waste of national resources. Method: Researchers from various related disciplines, health care program planners and authorities, executive managers and service providers participated in this study. In the first stage, a comprehensive list of mental health topics was prepared and classified by reviewing the literature and brain storming. In the second stage, the criteria for priority setting of topics under each field and their impacts were determined. In the third stage, using nominal group technique (NGT), 50 topics were screened and 25 topics were selected. These 25 topics were classified to smaller subjects and then expert(s) in each subject reviewed the national and international evidence of relevance and importance of each subject. Using available evidence, and by nominal group technique, priority of subjects in each field was set based on the prioritizing criteria. Results: Finally, 25 subjects were chosen. The top 10 subjects as the national mental health priorities were: three subjects from psychiatric disorders including substance dependence, depression and suicide two subjects from mental health problems and determinants including domestic abuse and aggressive behaviors, stress and disasters three subjects from mental health & substance use services, systems and policies including integration of mental health in primary health care, urban mental health and emergency services and two subjects from specific populations including children and adolescents, and vulnerable women. Conclusion: The document on national priorities in mental health confirmed by main authorities in the field would, as much as possible, support and promote mental health policies and programs in the country towards the determined priorities.
关键词：اولویت‌گذاری؛ برنامه‌ریزی مبتنی بر شواهد؛ سلامت روان؛ ایران
