期刊名称:Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN:1735-4315
电子版ISSN:2228-7515
出版年度:2004
卷号:10
期号:1
页码:116-121
语种:English
出版社:Tehran University of Medical Sciences
摘要:هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان سازگاری زناشویی در گروهی از زنان و مردان متأهل ساکن در خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران و بررسی رابطهی میان سازگاری زناشویی با برخی متغیرهای جمعیتشناختی انجام شده است. روش: این بررسی از نوع توصیفی- مقطعی است. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی سازگاری زناشویی بود. آزمودنیهای پژوهش 148 نفر دانشجوی متأهل ساکن در خوابگاه متأهلهای دانشگاه علوم پزشکی تهران (74 مرد و 74 زن) بودند. تحلیل دادهها بهکمک آزمون آماری خیدو و توزیع دقیق فیشر انجام شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشاندهندهی سازگاری زناشویی در 8/75% و ناسازگاری در 2/24% آزمودنیها بود. از میان متغیرهای بررسیشده ارتباط معنیداری میان متغیرهای تفاوت سنی زن و شوهر و طول سالهای ازدواج با سازگاری زناشویی دیده شد. نتیجه: با افزایش تفاوت سنی و طول سالهای ازدواج، سازگاری زناشویی کاهش مییابد.
其他摘要:Abstract Objectives: The aim of this project was to evaluate the level of marital adjustment and the re- lation between marital adjustment and some demographic variables in a group of students residing at the dormitories of Tehran University of medical sciences. Method: This is a descriptive-cross sectional study.The instrument to collect data was the marital adjustment questionnaire. The subjects for this study were 148 residents of married students dor-mitory of Tehran University of Medical Sciences (74 males, 74 females). Data were analyzed by chi-square and Fisher’s LSD. Findings: This project indicated 75.8% marital adjustment and 24.2% incompatibility. Among evaluated variables, there were significant correlations between the variable marital adjustment and both age difference between the couples as well as duration of marriage in years. Results: Marital adjustment is reduced with the raise in age difference between the couples and dura- tion of marriage.