摘要：زمینه و هدف: پشم شیشه به فراوانی در تولید منسوجات و به عنوان یک ماده استحکام بخش در صنایع پلاستیک سازی و همچنین در تولید عایقهای رطوبتی و صوتی کاربردهای فراوان دارد با این حال، اثرات تماس استنشاقی با این ماده و ماهیت این اثرات بر روی سیستم تنفسی، به دقت مورد مطالعه قرار نگرفته و در مورد آن اتفاق نظر وجود ندارد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اختلالات تنفسی احتمالی و تعیین ماهیت عوارض ریوی ناشی از مواجهه استنشاقی با این ماده شیمیایی در کارکنان یکی از واحدهای تولیدی پشم شیشه در شیراز بود. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کوهورت تاریخی است. 49 نفر کارگر که به اقتضای شغل در معرض تماس با پشم شیشه بودند و 42 نفر از کارکنان فاقد پیشینه تماس با این ماده به عنوان گروه مرجع از میان تنها کارخانه سازنده پشم شیشه شیرازمورد ارزیابی قرار گرفتند.. برای تمام افراد، فرم پرسشنامه تنفسی استاندارد تکمیل گردید و برای انجام رادیوگرافی ریه به یکی از مراکز درمانی اعزام شدند، همچنین آزمون عملکرد ریوی قبل از شروع کار انجام گرفت. سپس جهت بررسی میزان مواجهه با ذرات پشم شیشه، غلظت قابل تنفس این ماده در نواحی مختلف کارخانه اندازه گیری شد. تحلیل دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمونهای تی دانشجویی و زوجی، مجذور کا، تست دقیق فیشر، رگرسیون خطی و لجستیک صورت گرفت. یافتهها: میانگین و انحراف معیار سن و سابقه کار گروه مواجهه یافته بترتیب 34/7 ± 6/39 و 59/5 ± 2/11 سال بود. غلظت پشم شیشه در واحدهای پر گرد و غبار صنعت (لاین و تیشو) به ترتیب 5/44 و 27/6 میلی گرم در متر مکعب هوا برآورد گردید. شیوع علایم تنفسی و یافتههای غیرطبیعی در رادیوگرافی قفسه سینه کارگران و گروه مرجع اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (05/0 P> ). میانگین پارامترهای ظرفیت حیاتی، ظرفیت حیاتی سریع، ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول و نسبت ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع هر چند که در دو گروه متفاوت بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 P> ). بین متغیر سن و مدت مواجهه با «نسبت ظرفیت حیاتی سریع در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی سریع» رابطه خطی معنی داری وجود داشت (05/0 P نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که پشم شیشه با غلظت و مدت مواجهه فوق الاشاره سبب کاهش قابل توجه و معنی دار ظرفیتهای ریوی و ایجاد تغییرات غیر طبیعی رادیوگرافی ریه و ازدیاد علائم تنفسی نمی گردد.
其他摘要：Background and aims Fiberglass is extensively used in the manufacture of textiles, as a fortifying substance in plastic industry and in the production of sound proof and thermal insulators. However, despite its wide application, the nature of its respiratory effects, if any, is a controversial issue and has not been thoroughly investigated. The purpose of this study was, therefore, to assess the possible pulmonary reactions associated with this compound. Methods Forty nine fiberglass workers and 42 unexposed employees as the referent group from a local fiberglass industry were studied. Standardized respiratory questionnaires were administered to them they underwent chest x-ray and the parameters of their pulmonary function were measured. Moreover, respirable dust concentrations were measured in different dusty worksites. Results The average (mean±SD) age of exposed individuals and length of exposure to fiberglass were 39.6±7.34 and 11.2±5.59 years, respectively. Atmospheric concentrations of respirable fraction of fiberglass dust in the Line and Tissue units were found to be 44.5 and 6.27 mg/m 3 , respectively. Prevalence of respiratory symptoms and abnormalities in chest x-rays of exposed and unexposed subjects and the results of their lung function parameters were not significantly different (P>0.05). However,significant associations between length of exposure to fiberglass and age with FEV 1 /FVC ratio (P Conclusion Our data provide further evidence in favor of the notion that exposure to fiberglass dust is unlikely to be associated with respiratory symptoms, abnormal radiographic changes or functional impairments of the lungs.
