摘要：زمینه و هدف: به منظور ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کار و کارگر می توان از ظرفیت هوازی ( VO2-max ) استفاده نمود. این مطالعه با هدف برآورد VO2-max و تعیین همبسته های آن در کارگران مرد بخش صنعت شهرستان شیراز، صورت پذیرفت. روش بررسی: در این مطالعه ی مقطعی، 500 نفر از کارگران مرد کارخانجات شهرستان شیراز که از سلامتی برخوردار بودند، داوطلبانه شرکت نمودند. افراد مورد مطالعه به وسیله ی آزمون ارگومتری بر اساس پروتکل آستراند به مدت 6 دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه می باشد که خود از دو قسمت تشکیل شده بود. بخش اول ویژگی های دموگرافیک و بخش دوم ویژگی های آنترپومتریک و فیزیولوژیک فرد را شامل می شد. یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد سن در کارگران مورد مطالعه بترتیب برابر با 01/32 و 66/7 سال بدست آمد. ظرفیت هوازی در کارگران مورد مطالعه برابر با 263/0 ± 69/2 لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین ظرفیت هوازی و سن، BMI و تعداد ساعات ورزش در هفته ارتباط معنی داری وجود دارد، در صورتی که بین این متغیر و قد و وزن ارتباط معنی داری مشاهده نشد. همچنین، آزمون های آماری نشان داد که بین ظرفیت هوازی و سیگار کشیدن ، ارتباط معنی داری وجود دارد ( 05/0> p ). متغیرهایی از قبیل ماهیت کار، کار در نظام نوبتی، رضایت از کار و احساس خستگی حین انجام کار، ارتباطی با ظرفیت هوازی جامعه ی مورد مطالعه نداشتند. بر اساس نتایج بدست آمد معادلات رگرسیونی جهت برآورد ظرفیت هوازی ارایه شدند. نتیجه گیری: از متغیرهایی همچون سن ، BMI ، سیگار کشیدن و تعداد ساعات ورزش در هفته، می توان به عنوان عوامل موثر بر VO2-max نام برد.
其他摘要：Background and aims In order to physiologically fit the job to the worker’s capability, maximum aerobic capacity (VO2-max) is used. This study was conducted to estimate VO2-max and determine its associated factors among workers of industrial sector of Shiraz city. Methods In this cross-sectional study, 500 healthy male workers employed in Shiraz city industries participated voluntarily. Subjects’ aerobic capacity was assessed by ergocycle test according to Astrand protocol for 6 minutes. A questionnaire consisted of two parts covering demographic, anthropometric and physiological characteristics was used as data collecting tool. Results Mean and standard deviation of age of workers was 32.01 and 7.66 years, respectively. Worker’s aerobic capacity was estimated to be 2.69±0.263 1.min-1 . The results showed that there was association between VO2-max and age, weight and BMI while no association was found between VO2-max and height. Also, statistical analysis revealed association between VO2-max and smoking and exercise per week (P Conclusion Aerobic capacity had association with age, weight, BMI, exercise and smoking.
