摘要：زمینه و هدف: توانایی انجام کار پایه و اساس رفاه و سلامت در زندگی همه افراد می باشد. فاکتورهای زیادی بر روی تواناییکار اثر می گذارند مانند کار و شرایطکار، سازماندهی کار و ویژگیهای فردی کارگر . در این مطالعه به ارزیابی شاخص تواناییکار در میان کارگران شاغل در گروههای شغلی مختلف در یک شرکت خودروسازی و تعیین ارتباط بین شاخص تواناییکار با ویژگیهای فردی و فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی پرداخته شد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی میباشد. روش جمعآوری دادهها بر اساس بازدید و تکمیل پرسشنامه شاخص توانایی کار به صورت نیمه مصاحبهای می باشد. جامعه مورد مطالعه شامل 271 نفر از پرسنل یک شرکت خودروسازی می باشد و گروههای شغلی مورد مطالعه نیز شامل پرسنل اداری، خدمات فنی، سالن رنگ، ساخت و مونتاژ بودند. جهت بررسی ارتباط بین شاخص تواناییکار با ویژگیهای فردی و فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی از آزمونهایآماری آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل، کروسکال والیس و همچنین برای توزیع طبقهبندی امتیاز شاخص تواناییکار در گروههای شغلی از آزمون آماری کای اسکوئر و در نهایت به منظور تعیین همبستگی میان امتیاز نهایی شاخص تواناییکار با هر یک از ابعاد پرسشنامه از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. یافتهها: میانگین شاخص تواناییکار در مطالعه حاضر 67/37 با انحراف معیار 87/5 محاسبه گردید . همچنین توزیع طبقهبندی شاخص تواناییکار بدین صورت بود که 4/7% در رده (ضعیف)، 16/36% در رده (متوسط)، 75/38% در رده (خوب) و 71/17% در رده (عالی) قرار گرفتند. با افزایش سن، تواناییکار کاهش معناداری از خود نشان داد(001/0 >P ). همچنین افرادیکه از سطح تحصیلات بالاتری برخوردار بودند امتیاز شاخص تواناییکار بهتری داشتند. بین فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی (چاقی، مصرف سیگار، ورزش) و شاخص تواناییکار ارتباط معنیداری یافت شد(001/0 >P ). همچنین بین داشتن سابقهکاری بالاتر، ماهیت فیزیکی شغل و شاخص تواناییکاری پایین ارتباط معنیدار وجود داشت(001/0 >P ). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله و بر اساس معیار موسسه بهداشت شغلی کشور فنلاند تواناییکار در مطالعه حاضر در سطح خوب (43-37) قرار میگیرد، اما با توجه به میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه (35سال) میانگین امتیاز شاخص تواناییکار مطلوب نمیباشد. ویژگیهای فردی مانند سن و فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی از عوامل تاثیرگذار بر تواناییکار هستند. لذا پیشنهاد میشود که برنامههای پیشگیری کننده مرتبط با بهبود سبک زندگی به منظور افزایش تواناییکار مورد توجه قرار بگیرد که از جمله این موارد می توان به برقراری فعالیتهای مستمر ورزشی در کارخانه، عدم مصرف سیگار و برقراری رژیم غذایی مناسب جهت برخورداری از وزن ایدهآل اشاره کرد. ضمن اینکه توجه به وضعیت سلامتی و ظرفیتهای عملکردی پرسنل باید در اولویت برنامههای حفظ و ارتقاء تواناییکار قرار بگیرد.
其他摘要：Background and aims : The ability of work is the basis of well-being for all of us. Many factors affect the work ability such as work and work condition, work organization and human resource. The aim of this study was to assess the work ability among car manufacturing workers and determine the relationship between the work ability index with individual characteristics and life style factors. Methods : The study was a descriptive cross-sectional investigation. The subjects comprised of 271 workers with mean age of 35 years who occupied by a car manufacturing Company. They completed the Work Ability Index Questionnaire during semi interview sessions. The job groups of Painting Shop, assembling line, office department, and technical section were studied. Statistical tests including one-way ANOVA, t-test, Kruskal wallis were used for analyzing the relationship between work ability index and individual characteristic as well as life style factors. To test the distribution of work ability index score categories, a chi-square test was used and finally, Spearman correlation coefficient was used in order to determine correlation between the final of work ability index score with any of questionnaire items. Results : The mean value of work ability index in this study was (37.67) with SD=5.87. The WAI categories were 17.71% in "excellent", 38.75% in "good", 36.16% in "moderate", and 7.4% in "poor" levels. Association between life style factors (obesity, smoking, exercise) and WAI was statistically significant (P Conclusion : On the basis of Finnish Institute of Occupational Health, the value of work ability in current study was in good category(37-43) but, concerning the mean age (35 years) of the studied population the mean value of work ability is not appropriate. Individual characteristics, such as age and life style, are most effective factors on work abilities of the employees. Therefore, preventive programs relating to the work conditions as well as life style should be considered for improving the work ability. Some of these actions are establishing effective ergonomics evaluation and intervention programs, decreasing smoking rate, proposing appropriate diets to maintain ideal weight and functional capacity of the workers.
关键词：توانایی کار; شاخص توانایی کار; ویژگی های فردی; فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی; خودروسازی
其他关键词：Work Ability; Work Ability Index; Individual characteristics; life style factors
