摘要：زمینه و هدف: یکی از مهمترین و متداولترین مشکلات بهداشت شغلی در محیط های کاری، شرایط جوی نامناسب می باشد. گرما یکی از عوامل زیان آور محیط کار بوده که افزایش میزان آن می تواند منجر به ایجاد بیماری های ناشی از گرما، افزایش تعداد خطاهای کاری،افزایش حوادث شغلی، وکاهش بهره وری گردد. این مطالعه با هدف تعیین میزان استرس گرمایی و احتمال خطر گرمایی جهت ارائه راهکارهای کنترلی در یک کارخانه فولادصورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعیاست که در فصل پائیز سال1390در شهر اهواز انجام گردیده است دراین تحقیق شاخص ترگوی سان به عنوان شاخص ارزیابی استرس حرارتی مورد استفاده قرار گرفت. پس از اندازه گیری این شاخص، مقادیر بدست آمده با مقادیر مجاز توصیه شده، ACGIH مقایسه شدند. در مرحله دوم انجام کار جهت ارزیابی احتمال خطر گرمایی، علاوه بر عوامل جوی، پارامترهایی از قبیل نوع کار، بار کاری، فاصله محل کار تا محل استراحت و آبخوری و استفاده از وسایل حفاظت فردی مورد توجه قرار گرفت.دراین بخش محدوده احتمال وجود شرایط گرمایی نامناسب با استفاده از فرم امتیاز دهی مشخص و با توجه به آن اولویت و ضرورت اقدامات اصلاحی مشخص گردید. یافته ها : از نظر استرس حرارتی در مجموع 1/81%شرایط قابل قبول و در حد مجاز و 9/18%شرایط غیر قابل قبول و بالاتر از حد مجاز بدست آمد.ارزیابی احتمال خطر گرمایی نشان دادکه3/14%شرایط در سطح یک،3/49%در سطح دو، 4/36% در سطح سه میباشند. نتیجه گیری: اگرچه فصل پاییز در منطقه ای مانند خوزستان خنکتر از فصل تابستان است، اما اشتغال در صنعتی مانند نورد فولاد به دلیل فرآیند گرمازای آن، یک عامل تهدید کننده سلامتی برای بسیاری از شاغلان این صنعت محسوب میگردد.لذا برنامه ریزیهای حفاظت گرمائی نباید فقط به فصل تابستان منحصر گردد. البته مطالعات اضافی در فصول بهار و حتی زمستان نیز توصیه می گردد.
其他摘要：Background and aim : A glance at different occupations and production processes showed that one of the important and popular occupational health problems in the workplace is improper climate conditions such as hot environments In this condition the core body temperature may increases and cause related diseases,, occupational accidents and reduce the efficiency . The purpose of this study was to determine the heat stress and its risk assessment in a steel factory. Methods : In order to survey the heat stress, a cross - sectional study was conducted in a steel factory in Ahwaz in the autumn season and WBGT index was used as a standard method for heat stress measurement . After measurement of WBGT index, the results were compared to ACGIH _TLV. In the second stage, for the assessment of probable heat hazard, psychometric conditions of work place along with some other parameters like work load, kind of occupation, distance between workplace and rest areas, water consumption and uses of personal protective devices were taken into account. In this area, it was tried to determine the existence of improper probable heat condition with regard to priority and necessity for modifications . Results : After measurement in production process, other workshops and administrative office, the data were compared to ACGIH standards . The results showed that the workplace had acceptable climate conditions from heat stress with 81 . 1 % and there were no acceptable climate conditions with 18 . 9 % which is above TLV . The workplaces heat risk assessment showed that their conditions with 14.3% , 49.3 % and 36.4% were in level one to three respectively . Conclusion : Although the fall season in regions such as Khuzestan is cooler than summer, but employment in industries such as steel due to its exothermic process, may be considered as a threat to the health of such workers. The heat conservation planning should not only be limited to the summer season. More research in the spring and even winter are recommended .
