زمینه و هدف: ارگونومی مشارکتی به مفهوم مشارکت فعال تمام اجزای یک سازمان در توسعه و اجرای دانش ارگونومی در جهت ارتقاء شرایط محیط کار، کیفیت، بهره‌وری و ایمنی سازمان میباشد. یکی از مهمترین اهداف ارگونومی مشارکتی افزایش رضایتمن د ی کارکنان و تبدیل محیط کار به محیطی مناسب با کمترین مخاطرات بر سلامت و ایمنی شاغلین میباشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر اجرای ارگونومی مشارکتی بر کیفیت زندگی کاری شاغلین یکی از شرکت های فولاد سازی ایران صورت گرفته است.

  روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی و از نوع مداخله ای می‌باشد که در سالهای 1389 و 1390 در یکی از شرکتهای فولاد سازی ایران به انجام رسیده است. در این مطالعه برنامه مداخله به صورت مشارکتی در چندین مرحله به اجرا درآمده و ارزیابی وضعیت کیفیت زندگی کاری شاغلین نیز با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی کاری NIOSH قبل و بعد از انجام مداخله انجام گرفته است. تحلیل آماری نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی با استفاده از آزمون تی زوجی انجام شده است.

  یافته ها: اگر چه کیفیت زندگی کاری پرسنل، بر اساس میانگین امتیازات کسب شده توسط آنان در پرسشنامه، چه قبل و چه بعد از اجرای برنامه مداخله ای (ارگونومی مشارکتی) در رده خوب میباشد، تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تی زوجی نشانگر بهبود بارزی از لحاظ آماری در کیفیت زندگی کاری بعد از اجرای برنامه ارگونومی مشارکتی میباشد(001/0> P ).

  نتیجه گیری : افزایش کیفیت زندگی شاغلین، در نیل به هدف ارتقاء سلامت شاغلین و کاهش میزان حوادث نقش بسزایی دارد، اجرای برنامه ارگونومی مشارکتی با همکاری مدیران صنایع میتوان د گامی مؤثر در راستای دستیابی به رضایت و سلامت نیروی انسانی باشد.

  Background and aims: Participatory ergonomics is the concept of active participation of all components of an organization in the development and implementation of ergonomics knowledge in order to enhance the working environment, quality, productivity and safety of that organization .One of the main goals of participatory ergonomics is increasing employees' satisfaction and changing the workplace into an appropriate environment with minimal health and safety risks. This study aims to investigate the impact to implementing participatory ergonomics on the quality of workers' work life.

  Methods: This interventional descriptive and analytical study has been carried out in one of the steel making companies of Iran during 2010-2011. In this study participatory ergonomics has been implemented in several stages. Evaluating the participants' quality of work life was performed using NIOSH quality of work life questionnaire before and after the intervention. For statistical analysis SPSS 16 for Windows was used and descriptive statistics and paired t-test was performed .

  Results: Although staff's quality of work life according to their average score of questionnaires was ranked in good level either before and after implementation of the participation ergonomics, results of paired T-test analysis showed a statistically significant improvement in the quality of working conditions of workers following such intervention (P<0/001) .

  Conclusion: Enhancement in the quality of work life has a considerable effect on achieving the goal of workers' health promotion and reducing accidents, and implementation of participatory ergonomics with cooperation of industry leaders can be considered as an effective step toward achieving workers' health and satisfaction .