摘要：زمینه و هدف: در میان سیستم‌هایی که فرد، روزانه در تعامل با آن می‌باشد، سیستم حمل‌و‌نقل عمومی وی را در معرض ریسک‌های متعددی قرارمی‌دهد. در این میان، مواجهه رانندگان با صدا می‌تواند از طریق ایجاد افت شنوایی و استرس، بر عملکرد ایمن راننده تأثیر گذاشته و در نتیجه منجر به بروز حادثه شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر صدا و استرس شغلی بر اعمال ناایمن و حوادث رانندگان اتوبوس انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بهار سال 1390 انجام‌شد. تعداد 54 راننده با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از بین رانندگان اتوبوس‌های شهری همدان انتخاب شدند. ابزارها و روش‌های مورد استفاده در جمع‌آوری اطلاعات شامل، دستگاه صدا‌سنج (CEL450)، پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ‌ال‌رایس، پرسشنامه اطلاعات فردی، تکنیک نمونه‌گیری ایمنی و چک‌لیست آمار یکساله حوادث بود. آزمون‌های آماری مورد استفاده در تحلیل داده‌ها شامل ANOVA، Logistic و t-test در spss16 بود. یافته‌ها: نتایج نشان‌داد 76% رانندگان استرس بالا دارند، درصد اعمال ناایمن انجام‌شده توسط رانندگان، 71/42% بوده و مواجهه صوتی آنها در محدوده ریسک بالا قرار دارد. همچنین نتایج نشان‌داد با افزایش میزان مواجهه صوتی و میزان استرس شغلی رانندگان درصد اعمال ناایمن و احتمال رخداد حادثه افزایش می‌یابد. نتیجه‌گیری: با توجه به سطح بالای استرس، درصد بالای اعمال ناایمن و مواجهه صوتی در رانندگان مورد مطالعه، این افراد مستعد بروز حادثه می‌باشند. بنابراین اجرای برنامه مدیریت استرس و آموزش رانندگان درخصوص رعایت مسائل ایمنی به‌منظور کاهش سطح استرس و درصد اعمال ناایمن و درنتیجه کاهش حوادث ضرورت دارد
其他摘要：Background and aims : Among all systems that each person may interact with in daily life public transportation systems may expose them to various risks. The noise exposure of drivers can cause accidents through developing hearing loss and stress and consequent impact on driver’s safety performance. The main objective of this study was to evaluate the relation between noise exposure and occupational stress with unsafe acts and car accidents among city-bus drivers of Hamadan. Methods : This cross-sectional study was conducted in spring of 2011 . Fifty four drivers were chosen using simple random sampling among Hamadan city bus drivers. The required data gathering was done by using sound level meter, job stress questionnaire, personal characteristics questionnaire, safety behavior sampling technique and checklist of accidents. Data analysis was done with statistical tests including t-test, logistic regression and one-way ANOVA. Results: The obtained results indicated that 76% of drivers were at the high stress level, the percentage of unsafe acts among them was 42.71% and their noise exposure was at high risk levels. In addition, our results showed that the probability of accidents and unsafe acts was increased with the increasing of noise exposure and job stress. Conclusion: Because of high stress level, high percent of unsafe acts and noise exposure in studied drivers, they are vulnerable to accident. Thus decreasing the stress level and unsafe acts through implementation of a comprehensive stress management program and education of drivers about following safety is required. Keywords: noise exposure, job stress, unsafe acts, traffic accidents
