摘要：زمینه و هدف: پروانه کار یک سیستم مجوز کتبی برای کنترل خطرات فعالیتهای بالقوه خطرناک است. اگر چه این سیستم به منظور تامین ایمنی و هماهنگی در بین فعالیتهای کاری مختلف برای اجتناب از تناقض به کار می رود، ولی خود مستعد خطای انسانی است. هدف از این مطالعه ارزیابی کمی احتمال خطاهای انسانی در وظایف شغلی فرایند صدور پروانه کار در یک صنعت پتروشیمی بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، ابتدا وظایف شغلی فرایند صدور پروانه کار با استفاده از روش واکاوی سلسله مراتبی (HTA) مورد واکاوی قرار گرفت. سپس عوامل موثر بر خطاهای انسانی در هر کدام از وظایف شغلی شناسایی شدند و با استفاده از آنها احتمال سبک های رفتاری مهارت بنیان (S.B)، قانون بنیان (R.B) و دانش بنیان (K.B) تعیین گردید. در نهایت با استفاده از روش رویکرد مهندسی احتمال خطاهای انسانی برآورد گردید. یافته ها: بیشترین و کمترین میزان احتمال خطای انسانی در بین وظایف شغلی صدور پروانه کار به ترتیب مربوط به وظیفه شغلی آزمایش گازهای قابل اشتعال (با احتمال 38%) وآزمایش گازهای سمی و تست اکسیژن (با احتمال 49/4%) بود. در بین سبک های رفتاری نیز بیشترین و کمترین احتمال به ترتیب مربوط به سبک رفتاری مبتنی بر دانش (با احتمال 60%) و سبک رفتاری مبتنی بر مهارت (با احتمال 14/7%) بود. در مجموع میانگین احتمال خطاهای انسانی در وظایف شغلی صدور پروانه کار 1465/0برآورد شد. نتیجه گیری: روش رویکرد مهندسی می تواند به عنوان یک روش کاربردی در ارزیابی احتمال خطاهای انسانی در فرایندهای کاری موثر مورد استفاده متخصصین ایمنی و فاکتورهای انسانی قرار گیرد.
其他摘要：Background and aims: Permit to work (P.T.W) is a formal written system to control certain types of work which are identified as potentially hazardous. Although P.T.W is a means of safety system and coordinating different work activities to avoid conflicts, it may be susceptible for human error. The purpose of this study was quantitative human error assessment using engineering approach in P.T.W in a petrochemical plant. Method: In this cross-sectional study, P.T.W procedure was analyzed using Hierarchal Task Analysis (HTA). Then, performance shaping factors were identified and were used to estimate the probability including skill based (S.K), rule based (R.B) and knowledge based (K.B) behaviour modes. Finally, human error probability in all P.T.W tasks was estimated using engineering approach. Result: Maximum and minimum probability of human error were for flammable gas testing (0.38) and toxic gas and oxygen testing (0.0449) respectively. Among behavioral modes, maximum and minimum probability were for K.B (0.60 ) and S.B (0.0714) respectively. The total human error probability for all job tasks of P.T.W, was estimated 0.1465. Conclusion: Engineering approach technique, as a practical method, could be applied by safety and human factor specialists for quantification of human error probability in work processes.
关键词：خطای انسانی; سبک های رفتاری; رویکرد مهندسی; صنایع پتروشیمی; پروانه کار
其他关键词：Human Error ; Behavioural modes; Engineering approach; Petrochemical; Permit to Work System
