摘要：زمینه و هدف: صنعت ساخت و ساز یکی از خطرناک‌ترین صنایع در سراسر دنیا به شمار می‌رود. ایمنی در محیط کار، پدیده پیچیده‌ای است و ایمنی مبتنی بر رفتار در محیط‌های ساخت و ساز از پیچیدگی بیشتری برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر مدل‌سازی فاکتورهای موثر بر رفتار نا ایمن در صنعت ساخت و ساز است. روش بررسی: در این مطالعه کمی، روش سه مرحله‌ای مدل‌سازی معادلات ساختاری در دو شرکت اصلی درگیر در پروژه‌های ساخت و ساز ایران به کار رفت. در مرحله اول، مدل اندازه گیری با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی در محیط کار اول ارزیابی شد. در ادامه، مدل ساختاری مطلوب برای محیط کار اول استخراج شد. در مرحله نهایی، مدل ساختاری مطلوب در محیط کار ساخت و ساز دوم ارزیابی گردید. نرم افزار لیزرل 8/8 برای تحلیل داده‌ها بکار رفت. یافته‌ها: شاخص‌های برازش نشان داد که مدل ساختاری مطلوب استخراج شده از محیط کار اول در محیط کار دوم (93/0GFI=؛ 04/0SRMR=؛ 06/0RMSEA=؛ 98/0CFI=؛ 97/0NFI=؛ و 98/12/df=χ) نیز به خوبی برازش می‌شود. مدل نشان می دهد که جو ایمنی کارفرما بیشترین همبستگی (87/0SPC=،21/16t-value=) را با متغیر کلی جو ایمنی دارد. نگرش‌ها و باورها بالاترین همبستگی را با متغیر کلی فاکتورهای فردی (87/0SPC=،34/13t-value=) دارد و شرایط فیزیکی نا ایمن بیشترین همبستگی (77/0SPC=، 69/7t-value=) را با متغیر کلی عملکرد ایمنی داراست. نتیجه گیری: به منظور اجرای مداخلات موثر در محیط ساخت و ساز به مدلی یکپارچه و مناسب نیاز است که از طریق آن نحوه ارتباط عوامل موثر بر رفتار نا ایمن به آسانی درک شود. مدل ساختاری ارایه شده در این مطالعه، می‌تواند در درک بهتر فاکتورهای موثر بر عملکرد ایمنی در پروژه‌های ساخت و ساز یاری رسان باشد.
其他摘要：Background and aims: Construction is one of the most dangerous industries in the worldwide. Workplace safety is a complicated phenomena and behavioral safety in the construction industry is even more so. The Aim of this study was the development of a new model for understanding the factors influencing unsafe behavior in construction industry. Methods: In the current quantitative study, a three-stage Structural Equation Model (SEM) was conducted on two main construction workplaces in Iran. In the first stage, the measurement model was tested by confirmatory factor analysis. Then, a modified structural model was extracted for the workplace 1. Finally, the modified model was evaluated in the workplace 2. LISREL 8.8 was used for data analysis process. Results: Goodness-of-fit indices indicated the modified structural model in the workplace 1 was confirmed in the workplace 2 (GFI=0.93 SRMR=0.04 RMSEA=0.06 CFI=0.97 NFI=0.98 χ2/df=1.98). Client safety climate had the highest correlation (SPC=0.87, t-value=16.21) with overall safety climate. Attitudes and beliefs had the greatest correlation (SPC=0.87, t-value=13.34) with overall individual factors. The physical condition had the highest correlation (SPC=0.77, t-value=7.69) with the overall safety performance. Conclusion: For implementing of the effective interventions in the construction industry, we must use an integrated and good-fit model to understanding factors influencing unsafe behavior. The current model can help us to understanding the factors influencing unsafe behavior in construction projects.
关键词：رفتار نا ایمن; فاکتورهای موثر; مدل معادلات ساختاری; صنعت ساخت و ساز
其他关键词：Unsafe behavior; Influencing factors; Structural equation model; Construction industry
